Smooth Jean-Luc's corner

Een tijdelijke, doch gewaardeerde en belangrijke bijdrage aan Captaincritic.be: maak kennis met Smooth Jean-Luc.
Critici zullen zich sceptisch, en mogelijkerwijs terecht, afvragen wat een recensie van een circusvoorstelling te zoeken heeft op de belangrijkste en meest relevante restaurantsite van Gent en omstreken. Wel, die critici moeten vooral zwijgen, en zich niet moeien met de redactionele vrijheid van de kapitein. Smooth JL, ga je gang ... 

Circus Ronaldo - Swing (Berlare)

Wie is Smooth Jean-Luc? Gelaagd als ogres en ajuinen. Rad van pen, maar niet van tong. Een weinig gepolijste diamant. Meer bolster dan pit. Maar desondanks een gevoelsmens, immer nieuwsgierig en daarom uitstekend geplaatst om jullie mee te nemen naar Berlare. Steeds het thuis van Europees commissaris voor aansluitend Ontwikkelingssamenwerking, Humanitaire hulp, en Handel Karel De Gucht, maar in het eerste frisse weekeinde na een wereldvernietigend en ongezond hete zomer tevens vroongebied voor het nomadengezelschap van Circus Ronaldo.

Zes generaties sterk, wist Circus Ronaldo zich midden jaren ‘90 om te toveren van een klassiek circus tot een intense commedia dell’arte vol magie, acrobatie, zang en dans, maar vooral aangrijpend sterk theater met een vanzelfsprekende prominente plek voor clowns. De expressieve bezieler van die ommekeer, Danny Ronaldo, rijft cultuurprijzen binnen voor zijn melancholische solovoorstelling Fidelis Fortibus. In Berlare tracht generatie zeven - onder impuls van zoon Nanosh Ronaldo - de voetsporen van reuzen te betreden. Houden de zes jonge kornuiten, even verdeeld onder man en vrouw, stand?

Circus Ronaldo is steeds een beeldje, maar de klok slaat al acht als Smooth JL nog maar de schandpaal van Berlare passeert (volgens de overlevering wordt die staande gehouden als check and balance voor een welbepaald, vaak al te ijverig Europees parlements- en Gents gemeenteraadslid). De mystieke tent, strategisch omcirkeld met haar kenmerkend karaktervolle woonwagens, doemt gauw op. Ze wordt enkel voorafgegaan door een vanuit de sfeervolle mist opkomende muziek, en het bijhorende eerste gejuich van een enthousiast publiek. Het gebrek aan een wachtrij zorgt vrij snel voor een lichte paniek, tot zijn uitbundige gezelschap met een riskante zelfzekerheid Smooth Jean-Luc de tent in sleurt. Gelukkig eindigt die wilde rit langs het juiste halfrond van het spektakel en kan JL dankzij een - voor Circus Ronaldo zeldzame - vrije tribune de vertoning als het ware in een curalische zetel volgen.

Al gauw klopt het plaatje. Een intrigerend elektronisch aangestuurd akoestisch orkest zet de toon. De clown warmt het publiek. Een muzikaal sterk nummer volgt weldra, met tussendoor veel gegoochel en -jongleer. Hoogtepunt voor de pauze vormt een trapezenummer in twee versies. Een ervan sierlijk, elegant, en ontroerend. Een ander wild, tomeloos, en ontroerend.

De zes kompanen etaleren hun kunnen met bravoure. Maar toch valt op dat de acteurs - in hun jonge leven wellicht iets te gespaard van ettelijke, ongetwijfeld nog volgende teleurstellingen - al te vaak teruggrijpen naar een geveinsde, vaak aanstellerige ongeïnteresseerdheid die wel wat (zij het onaangenaam) gevoel, maar geen spanning met zich meebrengt. De clown - en dat zegt Smooth Jean-Luc met een diep respect voor zowel het ambt als de prestatie van de jongeman - slaagt er (nog net) niet in de voorstelling te dragen. De theater-arm, de ware kracht van Circus Ronaldo, blijft hierdoor onderbelicht.

Maar dat is tot de pauze. Van dan af gaat de voorstelling in crescendo met een sterk cascadeurnummer, een klassieke doch fascinerende variatie op de zigzag-illusie, signature bordendraaien, een spetterende boop-boop-a-doop-finale, maar vooral de clowns (m en v) die in een heerlijk spel van afgestoten worden elkaar vinden en overtreffen.

Het leven kan teleurstellingen met zich meebrengen, bedenkt Smooth Jean-Luc zich als een oude man. Maar daar schuilt schoonheid in. En afgestoten kan er toch voor zorgen dat men eens hervinden en herkennen mogen. Geef dit Circus Ronaldo een weemoedig scenarist, die hen - met evenveel passie en oog voor detail als de onstuimige, beloftevolle bende zelf - weet op te tillen, en Jean-Luc wist het eigenlijk al tijdens de pauze: de toekomst van Circus Ronaldo is verzekerd!