Captain Critic

( website ) Captain Critic ging enkele jaren geleden al ‘s langs bij Osteria Delicati en in vergelijking met dat eerste bezoek is er al bij al weinig veranderd: je kan hier nog steeds terecht voor de klassieke Italiaanse keuken, bereid met kwaliteitsproducten die rechtstreeks ingevoerd worden vanuit Italië. Mooi.  Na een deugddoende Negroni (welke Negroni doet er nu geen deugd?) bestelt de kapitein een grote ‘tagliere’, een vlees- en kaasplank met delicatessen uit Umbrië en artisanale ‘Etruskische’ kazen. De honing en confituur past perfect bij die kazen, bij het vlees houdt Captain Critic die confituur dan weer liefst zo ver mogelijk uit de buurt. De mortadella, prosciutto en salami in kwestie hebben geen zoetigheid nodig om uit te blinken.    Na de tagliere laat het hoofdgerecht iets te lang op zich wachten, maar wanneer dat uiteindelijk dan toch op tafel verschijnt, is de kapitein het iets te lange wachten snel vergeten....

( website ) Met oudejaar gaat Captain Critic al ’s graag een menu afhalen om daar thuis van te genieten in plaats van op restaurant zelf. Deze keer is het de beurt aan restaurant Grade, ooit gelegen aan het Citadelpark maar sinds enkele jaren verhuisd naar Ledeberg, waar het concept kleinschaliger en laagdrempeliger is geworden in vergelijking met vroeger.  De keuken is wel nog steeds de traditionele Belgisch-Franse met hier en daar wat mediterrane invloeden. De verschillende gerechten zijn alvast mooi en verzorgd opgeborgen in meeneemdoosjes en hebben elk slechts een minimum van bereiding nodig. Ideaal voor een oudejaarsavond waarop de alcohol al ’s rijkelijk durft te vloeien.   De kapitein gaat van start met lookbroodjes met tartaar van gerookte forel en foreleitjes. De lookbroodjes zijn smaakvol en krokant, de forelmousse is heerlijk en de eitjes zorgen voor een aangename extra toets, zowel op vlak van smaak als textuur.     Daarna kramiektoast met huisgerook...

( website ) Op de rand van Oostakker en Gent bevindt zich al zo lang Captain Critic het zich zelf kan herinneren restaurant Wang Hung, dat zich specialiseert in de Chinese keuken. Als u dat laatste zelf al uit de naam had kunnen afleiden: proficiat, u heeft een IQ van minstens 85! Als u dat nog niet uit de naam had kunnen afleiden: ook proficiat, de kapitein is trots (en enigszins verbaasd) dat u erin geslaagd bent om drie volzinnen na elkaar te lezen! Bij zijn vorige bezoek ging Captain Critic ter plaatse eten. Nu is het dan weer tijd voor takeaway, wat wil zeggen dat de kapitein deze keer niet kan genieten van de best wel imposante interbellum-villa waarin Wang Hung gehuisvest is. Een villa die uiteraard plichtsbewust volgepropt werd met kitscherige prullaria allerhande, zoals het een goed Chinees restaurant betaamt.   Afhaalchinees zonder kroepoek is zoals een thuismatch van Club Brugge zonder beïnvloeding van de scheidsrechter. Gruwelijk onvolledig. De kroepoek in kw...

( website ) De beste pizzeria van Gent? Jarenlang moest Captain Critic geen seconde twijfelen wanneer hem die vraag gesteld werd. Kobe Desramaults’ De Superette vanzelfsprekend. Iedereen die iets anders durfde beweren had ofwel zijn smaakpapillen operatief laten verwijderen, ofwel baatte die persoon in kwestie gewoon een andere - onvermijdelijk inferieure - pizzeria in het Gentse uit. Dat waren de enige twee opties. De. Enige. Twee. De Superette is inmiddels al even voltooid verleden tijd, wat betekent dat de titel van ‘beste pizza van Gent’ volledig open lag. Eén van de troonpretendenten is Neo, eerder dit jaar geopend in de Bagattenstraat en uitgebaat door Pouya Dehghan, een Perzische kapper die zijn pizzeria opende aan de overkant van zijn kapperszaak. Als u bij het lezen hiervan een zekere wantrouw voelt, dan hoeft u zich niet schuldig te voelen. Captain Critic deelde die gevoelens. Terecht of niet. De zaak is klein, gezellig ingeric...

( website ) Taberna Bask, het kleine broertje van het zeer nabije Bar Bask , was nauwelijks een goeie maand open of eigenaar Sam D’Huyvetter werd al beloond met een score van 13/20 in de Gault&Millau-gids. Captain Critic was sowieso al van plan om snel een bezoek te brengen en die razendsnelle quotering maakte hem daar alleen maar zekerder van.    D’Huyvetter staat niet zelf in de keuken, die eer is weggelegd voor Florian Duyck, die eerder al bij Volta en Alberte kookte. Mooie referenties. Bereid u voor op de schok van het jaar, want de kapitein gaat van start met een Negroni. Een ‘Taberna Negroni’ meer bepaald, wat vooral lijkt te wijzen op de aanwezigheid van een zachte anijssmaak in de Negroni.      Daarbij om te beginnen ‘la gilda’, een typisch Baskische pintxo op een prikkertje, bestaande uit ansjovis, een olijf en een groen pepertje. Een smakelijke ‘tosta de chorizo’ is het tweede hapje.    ...

( website ) Il Gusto is een Italiaans, familiegerund restaurant dat intussen toch al even meedraait in Lochristi. Iets wat altijd een goed teken is. De uitbaters zijn bovendien ook zo vriendelijk geweest om hun zaak te voorzien van méér dan voldoende Italiaanse clichés. Denk aan ingekaderde foto’s van de toren van Pisa of het Colosseum in Rome. Heerlijk.  Bij zijn aperitief - Punt e Mes, een Italiaanse rode vermouth - krijgt Captain Critic een lekkere, simpele bruschetta. Stokbrood, tomaat, look, oregano en olijfolie: what’s not to like?    De pizza-oven staat midden in het restaurant, en toch opteert de kapitein niet voor een pizza maar wel voor een pasta. Een tagliatelle bolognese om precies te zijn. Elke zichzelf respecterende Italiaan (en zo zijn er nogal wat) zal je maar al te graag en ongetwijfeld driftig gesticulerend vertellen dat een bolognesesaus volgens de regels van de kunst altijd met tagliatelle geserveerd dient te worden, en niet met spaghetti....