Captain Critic

( website ) Gelegen vlak aan de Sint-Baafskathedraal, inmiddels alweer een tijdje de imponerende thuis van het legendarische Lam Gods (minus de spoorloos verdwenen Rechtvaardige Rechters), heeft brasserie De Rechters zijn naam alvast niet gestolen.   Net zoals bij naburige zaken zoals ’t Vosken en Brasserie Bridge kan je bij De Rechters terecht voor Vlaamse klassiekers zoals mosselen, vol-au-vent en Gentse stoverij. Captain Critic gaat alvast goed van start met een Aperol Spritz en een bordje Breydelhamkroketten. Die kroketjes zijn duidelijk zelfgemaakt, bijgevolg zeer lekker, en worden vergezeld van een licht tartaarsausje.   Als hoofdgerecht stoverij van varkenswangen met frieten en een slaatje. Het slaatje is gewoon wat het is: een slaatje. De frieten, die zijn geslaagd: ze doen wat denken aan frieten die je in de frituur geserveerd krijgt en ja, dat is (vanzelfsprekend) altijd een voordeel. De mayonaise is huisgemaakt, dus ook daar geen opmerkingen.   Waar het natuurlijk vo

( website ) In een intussen behoorlijk ver verleden ging Captain Critic al ’s langs bij de oorspronkelijke Tokyo Sushi , in het centrum van Gent. Sinds enkele jaren vind je ook een tweede vestiging, in Lochristi. Waar die eerste vestiging vereerd werd met een bezoek van de kapitein in persoon, moet de tweede het stellen met een afhaalversie. Maar ook dat is uiteraard een eer.   Als voorgerecht wekt het gerecht ‘potato shrimp’ best wel wat nieuwsgierigheid bij Captain Critic. En meer dan nieuwsgierigheid gecombineerd met honger is er niet nodig om die potato shrimp dan ook toe te voegen aan zijn bestelling. Spijt heeft de kapitein daar zeker niet van: zes scampi’s gewikkeld in een jasje van aardappelslierten en dan gefrituurd. Misschien niet het meest authentiek Japanse gerecht, maar toch: what’s not to like?     Bij een sushirestaurant bestel je … euh ja: sushi, en Captain Critic gaat voor een combo. De grote Tokyo mix om exact te zijn, die bestaat uit een selectie van sashimi, nig

( website ) Ce’s Arts moet volgens wat je leest de sfeer van een Parijse bistro in Gent evoceren. Allemaal goed en wel, maar het zal dan toch een behoorlijk chique Parijse bistro zijn. Het interieur is luxueus en verzorgd ingericht met donkere, warme kleuren, wat ervoor zorgt dat het er aangenaam en gezellig zitten is. Daarbovenop zit je ook nog ’s met het niet te onderschatten voordeel dat je met geen enkele arrogante Franse ober geconfronteerd wordt (hoera!). Iets wat in Parijs jammer genoeg wél al ’s durft voorvallen.    Chef Cederic De Mey heeft een verleden in meerdere sterrenrestaurants (onder andere bij Wout Bru en Seppe Nobels) maar een ster is niet meteen wat Ce’s Arts ambieert. Echter wél een aanbod van klassieke gerechten met hier en daar een hedendaagse toets. Onder het gezelschap van een Negroni en enkele crackers met een eenvoudige dip bestudeert Captain Critic de kaart. Die is to the point en niet al te uitgebreid: drie hapjes, vijf voorgerechten, vijf hoofdgerechten

( website ) Jason Blackaert heeft een best indrukwekkende track record als het op Gentse restaurants aankomt. Van het met een Michelinster bekroonde C-Jean over J.E.F. tot Aroy Aroy en nu steekt Blanckaert zelfs ook de handen uit de koksmouwen bij Alberte, waar Tom Pauwelyn aan het roer stond voor hij Elders opstartte. Bij Aroy Aroy - waarvoor een overnemer gezocht wordt - brengt Jason Blanckaert voorlopig nog samen met zijn broer Michael een Thaise keuken met hier en daar een verrassende Vlaamse toets. Als u bij de combinatie Vlamingen en Thailand meteen moet denken aan Pattaya-toestanden, en dan vooral aan een heel ander soort vleeswaren dan er bij Aroy Aroy op het menu staan, dan is dat uw eigen verantwoordelijkheid en volledig voor uw eigen rekening.   Anyhow, Captain Critic gaat eens te meer van start met een Negroni waarbij hij twee amusegerechtjes krijgt: een krokante zeewiercracker (eigenlijk kroepoek met een norivel) met butternut

( website ) Bistrorant. Zo noemt L’Autre Côté in het landelijke Beervelde zichzelf. Captain Critic moet toegeven dat hij niet meteen laaiend enthousiast is over die term, maar zelfs in die wetenschap is ‘bistrorant’ nu ook weer niet zó enorm vergezocht voor het concept dat L’Autre Côté uitgedacht heeft. Net iets te verfijnd voor een bistro, net niet verfijnd genoeg voor een (chiquer) restaurant.    In de zaal is het aangenaam zitten en de kapitein laat - ja, voor de zoveelste keer - een Negroni aanrukken. Je zou haast gaan denken dat Captain Critic een man van gewoontes is. Bij zijn aperitief worden enkele krokante toastjes met een potje vismousse geserveerd. Eenvoudig maar lekker.   Om van start te gaan opteert de kapitein niet voor één van de ‘echte’ voorgerechten, maar wel voor een sharing dish: de soft taco’s met gelakte kip, guacamole en zure room. Die taco’s zijn geslaagd: verse ingrediënten en een combinatie van frisse (limoen, bieslook) en volle (avocado, zure room) smaken

( website ) Ook al is het dan niet zo’n héél erg grote verplaatsing, toch is Captain Critic nog maar zelden in Merelbeke gaan eten. Neem dat niet persoonlijk, Merelbekenaars, het moet aan zuiver toeval te wijten zijn dat jullie de kapitein nog maar zo weinig op jullie grondgebied mochten verwelkomen. Hoe dan ook: restaurant Culix is een ideale manier om wat verandering te brengen in die grote leegte.   Culix is gelegen aan de Hundelgemsesteenweg in een mooi modern pand, merkwaardig genoeg gesitueerd onder een aantal serviceflats. Schrik dus niet als je door de grote ramen af en toe een kleinzoon een bezoek ziet brengen aan zijn bejaarde grootmoedertje. Hoe dan ook: bij het aperitief - een eigen, alternatieve versie van een Negroni - krijgt Captain Critic twee geslaagde amuses: een kaasgebakje en een fijn kuipje met tartaar van hamachi.   De eerste gang is een tartaar van sneeuwkrab met een gelei van tom kha kai en daarbij aubergine, rijst

  ( website ) Drie keer raden waarvoor je terecht kan bij Currychiwa. Ja hoor: curry. Maar geen Indiase of Thaise curry, wel Japanse. Bij ons minder bekend maar als je in een stad als Tokio bent, dan struikel je haast over de talloze curryrestaurants. Japanse curry is dan ook echte comfort food: snel, goedkoop en vooral: lekker.    Currychiwa is het eerste restaurant dat de Japanse curry ook naar Gent brengt. De zaak is binnen jong en kleurrijk ingericht. Captain Critic neemt plaats aan de toog met zicht op de open keuken en laat een Sapporo-biertje aanrukken.      Een Japanse curry bestaat standaard uit een zachte currysaus met stukjes wortel en aardappel, geserveerd met rijst. De kapitein kiest ervoor om daar nog een pork katsu aan toe te voegen. Heel kort door de bocht: een soort Japanse varkensschnitzel, maar dan gefrituurd in plaats van gebakken.    Japanse curry is fastfood dus het bord laat niet al te lang op zich wachten. En ja, het ziet er geslaagd uit. De rijst is zacht