Captain Critic

( website ) Neen, voor een authentieke Italiaanse pizza moet je absoluut niet bij Domino’s zijn. Voor een authentieke Italiaanse pizza blijf je best zelfs zo ver mogelijk uit de búúrt van de gemiddelde Domino’s-vestiging. Maar soms heeft een mens wel eens zin in een vettig stuk deeg met veel te veel vettige kaas en wat vettig vlees erbovenop gepleurd. Goesting is menselijk. Om een Domino’s-pizza te gaan opeten in een Domino’s-restaurant zelf, moet er al iets heel ernstig aan de hand zijn. Een zware hersenschudding bv. Zorgwekkende masochistische trekjes. Zoiets. Neen, voor je eigen bestwil vermijd je het beter om je binnen in een Domino’s-vestiging te begeven. Als delivery daarentegen is Domino’s best wel geschikt. Dat Domino’s thuishoort in de categorie ‘fastfood’ en niet in de categorie ‘ristorante autentico Italiano’ valt al snel af te leiden uit de menukaart. Zo vind je er naast pizza’s ook KFC-achtige chicken buckets terug.

( website ) Kroketten, kroketten, kroketten. En kroketten (in willekeurige volgorde). Daar draait het om bij Chapeluur. En daar zal je Captain Critic nu eens niet de minste kritiek op horen geven. Op de kaart vind je meer dan 20 verschillende soorten kroketten terug: Parmesan, kip curry, Ardeense ham, garnaal, zalm, truffel … De ingrediënten waarmee je een kroket kan vullen zijn dan ook schier eindeloos.  De locatie op de Groentenmarkt, in een 18e-eeuws herenhuis, is alvast een pluspunt. Binnen is het niet ongezellig zitten, maar het is nu ook weer niet de bedoeling om hier uren door te brengen. Een eerder snelle hap is waarvoor je naar Chapeluur gaat.      De kapitein drinkt een verfrissende Moscow Mule als aperitief en bestelt drie verschillende kroketten: de Chapeluur Cheese, de Vol-au-vent de Gand en de Croque Lobster. Bij de kroketten kan je verschillende sides bestellen als zuurdesembrood, aardappelwedges, zoete aardappelfrietjes … Voor de kroketten-die hards zijn e

( website ) Oktober 2020. Zo lang was het geleden dat Captain Critic nog ’s een restaurant van de binnenkant gezien had (of toch langer dan de tijd nodig om er takeaway te gaan afhalen). Niet meer of minder dan een eeuwigheid dus. Het is even acclimatiseren, maar op restaurant gaan is zoals fietsen: je verleert het nooit.  Mémé Gusta dus. Alom bekend van het VTM-programma ‘Mijn pop-up restaurant’ en intussen toch al enkele jaren een gevestigde waarde in Gent. Het beproefde concept is nog steeds de pure Vlaamse keuken uit grootmoeders tijd, in een gezellig vintage interieur. Op de kaart de allergrootste klassiekers uit die Vlaamse keuken: toast champignon, kaas- en garnaalkroketten, stoofvlees, steak béarnaise, vol-au-vent, paling in ‘t groen, stoemp met worst, dame blanche en zelfs een gestreken mastel.       Geen klassieke menukaarten meer in de post-COVID-periode, maar speelkaarten met een QR-code. Daar zullen de meeste mémés toch nog

( website ) De voorbije jaren mocht Captain Critic al twee keer zijn voeten onder tafel schuiven bij het unieke Chambre Séparée , dat normaal gezien eind 2020 - wanneer de Belgacomtoren tegen de grond moest gaan - definitief de deuren ging sluiten. De coronacrisis gooide echter ernstig roet in het eten en even zag het ernaar uit dat het ongeëvenaarde toprestaurant van chef Kobe Desramaults in mineur afscheid moest nemen.   Door vertragingen in het oorspronkelijke schema zal die Belgacomtoren, waarin Chambre Séparée dus gevestigd is, pas eind 2021 tegen de vlakte gaan, waardoor Desramaults en zijn team toch nog op een waardige manier afscheid kunnen nemen van Gent. Recent ging de kapitein er nog een Pita Pantera afhalen (ja, de beste pita ooit, mocht u het zich afvragen) maar een volwaardig afscheid kan maar op één manier: met een onevenaarbaar 20-gangenmenu dat in sneltempo afgevuurd wordt op zij die zich zo gelukkig mogen noemen om te dineren bij het bes

( website ) Officina Raffaelli bevindt zich in Hal 16, op de vroegere ACEC-site van Dok Noord. Hal 16 is een beschermd industrieel gebouw dat vroeger een transformatorhal was, maar nog niet zo heel erg lang geleden omgebouwd werd tot een ambachtshal, waar zich een zestal zaken gevestigd hebben.   Dat er voorlopig enkel op het terras gegeten mag worden, is intussen algemene kennis. En dat terras van Officina Raffaelli - dat het overigens deelt met barbecuetent Røk - is dik in orde. Je zou je er bijna in Italië wanen. Ware het niet dat het een graad of 11 is en de zon zich verschuilt achter een pak wolken zo dik en grijs als Herwig Van Hove.  Maar het is dus absoluut wel gezellig zitten op dat terras aan Hal 16, waar Captain Critic alvast van start gaat met een Negroni als aperitief. Gin, Campari en vermouth: áltijd een goede keuze.    Bij Officina Raffaelli krijg je de klassieke, eenvoudige Italiaanse keuken op je bord. En dan is een a

( website ) Neen, de gemiddelde horeca-uitbater ligt niet in de bovenste schuif bij de weer- (én meeste andere) goden. Captain Critic vraagt zich af of die horeca-uitbaters überhaupt nog wel in een schuif liggen, en niet gewoon ergens in een vuilnisbak, of een GFT-container. Dan mag de horeca na 7 maanden sluiting eindelijk de terrassen weer openen, worden we toch wel niet geconfronteerd met een portie Belgisch weer zoals we het al jaren niet meer zijn tegengekomen …   Verre van ideaal, maar Captain Critic is er de kapitein niet naar om zich te laten doen door wat regendruppels. Hij begeeft zich dus naar Brasserie HA’, dat gehuisvest is in het mooie pand van de Handelsbeurs Concertzaal aan de Kouter. Van de binnenkant van dat prachtig gebouw kan je in deze tijden trouwens enkel kortstondig genieten wanneer je even naar binnen glipt om je blaas te gaan ledigen.  In deze onzekere terrastijden werken veel restaurants met een beperktere kaart, om beter te ku