Captain Critic

( website ) Septimo is één van de vele brasseries die Lochristi-Dorp rijk is. Nu is het eigen aan een brasserie dat de ene het al wat langer uithoudt dan de andere. Septimo is een relatief recente aanwinst, benieuwd of het deze zaak lukt om toch minstens enkele verjaardagen te vieren.      De zaak is verzorgd ingericht met veel pastelkleuren, wat groen en een wand behangpapier die recht uit The White Lotus lijkt te komen. Captain Critic gaat van start met een Aperol Spritz (dat gebeurt al eens als er geen Negroni’s op de kaart staan) en krijgt daarbij een eenvoudig maar smakelijk gevuld eitje. Zijn Aperol Spritz kan de kapitein trouwens handig opdrinken met een herbruikbaar hard plastic rietje. Na het wegkijken van de genocide in Gaza is dat toch hetgeen Captain Critic de Europese Unie het meest verwijt: dat we massaal kartonnen rietjes zijn moeten beginnen gebruiken. Want ja: wie drinkt er zijn cocktails nu niet graag met behulp van een vies vochtig papje?   ...

( website ) Captain Critic moet eerlijk zijn: hij kwam pas bij Pizza King terecht nadat hij eerst een andere pizzeria gebeld had, om daar dan te vernemen dat hij nog anderhalf uur ging moeten wachten op zijn pizza. Geduld kan bij momenten een mooie deugd zijn, maar bij hongerige momenten kan dat al ’s tegenvallen. Takeaway.com to the rescue dan maar, alwaar de kapitein bij Pizza King een bezorgtijd van 20 - 30 minuten ziet staan blinken. Op een zaterdagavond neem je die bezorgtijd beter met een korreltje zout, maar het zou toch al serieus moeten tegenvallen wanneer de pizza in kwestie anderhalf uur op zich zou laten wachten. En het moet gezegd: het is haast miraculeus maar na een dikke twintig minuten verschijnt Captain Critic’s pizza aan zijn voordeur. Hoe je erin slaagt om een pizza in bestelling te nemen, af te bakken en dan van de Tolhuislaan naar een Gentse deelgemeente te krijgen op nauwelijks twintig minuten: het is amper te geloven. Alhoewel. Wie op de fiets al ’s een...

( website ) Bij Je M’en Fish, gelegen in het centrum van Gent aan het voormalige Justitiepaleis, moet je vooral niet binnenspringen als je niet van vis houdt. Gelukkig hebben de uitbaters dat meteen heel duidelijk gemaakt bij de naamgeving van hun restaurant. Je moet al heel onoplettend zijn om hier binnen te wandelen wanneer je al kokhalst bij de geur van vis of zeevruchten. Vis staat dus centraal in deze zaak, en Captain Critic opteert voor het viergangenmenu, waarbij je bij elke gang de keuze hebt tussen 2 à 3 verschillende gerechten. Handig. De bediening werkt met een QR-systeem waarbij je via je smartphone je bestelling doorgeeft, van eten tot drankjes. En het moet gezegd: dat systeem werkt verbazend vlot. Én je moet er je sociale angst om een ober aan te spreken niet voor overwinnen. Iedereen wint.   De eerste gang is zalm gravad lax. Zachte, smakelijke zalmfilet met rode biet, zure room, dille en een citroenpartje. De zalm heeft via de rode biet-marinade een mooie, ...

( website ) Bij Pizza Factory in de Vlaanderenstraat kan je inmiddels al een vijftal jaar terecht voor ‘high end’ pizza’s. Wat een mens zich exact moet voorstellen bij ‘high end pizza’s’: niet meteen een idee. Behalve dan dat je geen Pizza Hut of Domino’s mag verwachten. Dat hoopt Captain Critic alvast. Mede-eigenaar van Pizza Factory is de enige echte Danijel Milicevic, voormalig speler en huidig trainer van KAA Gent (we schrijven mei 2025 - die status ‘huidig’ kan bij het AA Gent van vandaag de dag al ’s veranderen). Als u geen voetbalkenner bent en de naam ‘Milicevic’ u niet meteen Italiaans in de oren klinkt, dan heeft u gelijk. Danijel is namelijk een Zwitser. Als de naam ‘Milicevic’ u niet meteen Zwitsers in de oren klinkt, wel dan heeft u opnieuw gelijk. Danijel is namelijk een van oorsprong Bosnische Zwitser. Als compagnon de route heeft die Bosnische Zwitser wel een rasechte Italiaan gekozen om Pizza Factory mee uit te baten. Nooit een slecht idee natuurlijk.  ...

( website ) Na meer dan een decennium in de Ghelamco en nu Planet Group Arena is de tijd gekomen om afscheid te nemen van een Gents culinair icoon: de enige echte Danny Horseele. Michelinster, topscore Gault&Millau en de go to voor iedereen die in de thuishaven van KAA Gent op zoek is naar iets meer dan een pak friet, een hotdog of een hamburger.   Bij Captain Critic’s vorige bezoek aan Horseele stond het aantal landstitels van de Gantoise nog op nul. Stel je voor. De kapitein had gehoopt dat dat aantal intussen - we schrijven 2025 - al gestegen was tot boven die ene kampioenstitel uit 2015, maar kijk. Een mens blijft hoop koesteren.         Met uitzicht op de glorieuze grasmat en de majestueuze tribunes van de Buffalo’s geniet de kapitein van een deugddoende Negroni, waarbij hij een viertal verfijnde, verzorgd gepresenteerde en vooral smakelijke amuses voorgeschoteld krijgt.     Waarna het tijd is om aan tafel te gaan (opnieuw met uitzic...

( website ) Midden in de Gentse studentenbuurt treffen hongerige voorbijgangers - student of geen student - sinds kort San Ren Xing aan, een Chinees restaurant genoemd naar een gezegde van Confucius (zijn er andere Chinese gezegdes, vraagt een mens zich al ’s af). Aan Chinese restaurants geen gebrek in Gent, maar bij San Ren Xing zou je vooral de authentieke Chinese keuken kunnen ervaren, met gerechten die je nergens anders kan krijgen in het Gentse.   Bij zijn niet meteen authentiek Chinees aperitief (Picon vin blanc, en dat ligt volledig aan Captain Critic zelve) krijgt de kapitein enkele hapjes van het huis: edamame, wakame en gedroogde tofureepjes die er wat uitzien als fettuccine. Lekker.   Dat gebrek aan authenticiteit wordt meteen goedgemaakt met het tweede gerecht: twaalf uur in soja, vijfkruidenpoeder en bonenpasta gemarineerde runderschenkel. De dunne schijfjes runderschenkel zijn zacht, smaakvol en worden opgediend met dong bei sojasaus, naar verluidt zoals...

( website ) In een mooi historisch pand (en die zijn zeldzaam in Lochristi) vind je restaurant LaValérie, uitgebaat door een dame die Valérie heet. ‘Britney’ zou belachelijk geweest zijn. ‘Britney’ zou altij́d belachelijk geweest zijn. Bij LaValérie kan je terecht voor ontbijt en lunch, en het is voor dat laatste dat men Captain Critic hier vandaag aantreft. Dat het nog maar lunchtijd is zou de kapitein er eventueel van kunnen weerhouden om een Negroni te bestellen als aperitief, maar niets daarvan: de koning van de cocktails smaakt op elk moment van de dag.   Op de lunchkaart toast, croques en salades maar vooral: een selectie all time classics. Denk aan lasagne, spaghetti, kaas- en garnaalkroketten of stoverij. Stuk voor stuk valabele opties, maar Captain Critic gaat toch voor de verse vol-au-vent met sla en frietjes.   De vol-au-vent wordt proper gepresenteerd in een apart kommetje. Op het eerste gezicht misschien wat klein, maar dat blijkt na nader onderzoek slec...