Captain Critic

(website)
De authentieke Italiaanse keuken, daar beroept Osteria Delicati zich op. Naast een aantal antipasto’s bestaat de kaart integraal uit pastagerechten, van cacio e pepe over amatriciana en ragù tot vongole. Toch opmerkelijk trouwens dat er zo veel Italiaanse restaurants prat gaan op ‘de authentieke Italiaanse keuken’, en zo weinig op de namaak-Italiaanse keuken. Terwijl er toch veel van dat laatste type bestaan, dat heeft Captain Critic al tot zijn scha en schande moeten ondervinden.


Een ‘osteria’ onderscheidt zich van een ristorante, trattoria of pizzeria door de nadruk op simpele gerechten, en dan vooral pasta. Geen pizza, ossobuco of saltimbocca dus bij Osteria Delicati, maar dat hoeft ook helemaal niet. Specialisatie kan net iets positief zijn. De gerechten bij Osteria Delicati zouden ook bereid worden met kwaliteitsproducten rechtstreeks geïmporteerd uit Italië. Geef toe, dat klinkt alvast niet slecht.

Captain Critic drinkt een Negroni als aperitief, een Italiaanse klassiek…

(website)
Door73 is het geesteskind van Oak-sterrenchef Marcelo Ballardin en voormalig Oak-sous-chef Eric Ivanidis, die ook zelf achter de potten staat bij Door73. Met een Italo-Braziliaanse Belg als Ballardin en een Grieks-Griekse Griek als Ivanidis hoeft het niet te verbazen dat de keuken van Door73 internationaal geïnspireerd is. Verder zijn comfort food en sharing de belangrijkste trefwoorden.

Het is aangenaam zitten in het verzorgde interieur met mooi zicht op de open keuken en ook de bediening verloopt een hele avond uiterst gestroomlijnd: Captain Critic krijgt al snel een kommetje olijfjes en gaat verder met een Lustau rode vermouth als aperitief. 

Als voorgerechtjes heeft de kapitein gekozen voor vleeskroketjes van Txogitxu (een Baskisch en tegenwoordig eveneens zeer hip runderras) met picklesmayonaise en vitello tonnato van gerookte Holstein. De vleeskroketjes zijn geslaagd: smeuïge vulling, smakelijke picklesdip. Weinig op aan te merken dus.

Hoe geslaagd de vleeskroketjes oo…

(website)
Als er één ding is dat Captain Critic geleerd heeft van de coronacrisis - buiten het feit dan dat Marc Van Ranst een verontrustende fetisj heeft voor exact identieke truien maar dan in alle verschillende kleuren van de regenboog - dan is het dat takeaway en delivery al ’s een aangename aanvulling kunnen zijn op een fysiek restaurantbezoek. Uiteraard zal afhaal- of bezorgeten nooit volledig kunnen tippen aan een echt restaurant, maar ook al is de horeca inmiddels al even terug open, de kapitein zal de takeaway en delivery als afwisseling niet snel meer opgeven.


En zo komt Captain Critic uit bij Bollyfood, een Indiaas restaurant in Gent dat enkel en alleen takeaway en delivery aanbiedt. Die delivery gaat echter direct al enigszins de mist in, gezien de levering bijna anderhalf uur op zich laat wachten, in plaats van de beloofde 45 minuten. Later dan voorzien dus, maar de bestelling is tenminste correct en volledig, da’s al iets. Starten doet de kapitein met de verschillende vo…

(website)
Brasserie Bridge is best wel een gevestigde waarde in Gent. Gelegen op het Sint-Baafsplein is het uiteraard geliefd bij toeristen (wat wil je anders met zo’n locatie) maar ook Gentenaars zelf durven de zaak te frequenteren. Zo ook Captain Critic voor een lunch op een warme middag in augustus. Quod erat demonstrandum.

Van op het terras heb je onmiskenbaar een fantastisch uitzicht. Links de prachtige Sint-Baafskathedraal, rechts het machtige Belfort. Je kan in het centrum van de stad moeilijk op een betere plek zitten. Zoals het een Gentse brasserie betaamt focust de keuken op klassiekers als Gentse waterzooi, stoverij, vol au vent, steak tartaar … Maar Brasserie Bridge zou daarnaast ook de beste mosselen van Gent serveren. Zeeuwse uiteraard. En nu Captain Critic, gezeten op een terrasje op het Sint-Baafsplein, dan toch schaamteloos de toerist aan het uithangen is, kan hij evengoed all the way gaan en dan ook een portie mosselen met friet bestellen. De kapitein gaat voor de mo…

(website)
Mission Masala, met naast Gent ook nog een vestiging in Antwerpen, biedt Indiase soulfood met een moderne twist. Hoewel Captain Critic absoluut fan is van de Indiase keuken, moet de kapitein tot zijn eigen schande toegeven dat Indiase restaurants tot op heden eerder een blind spot zijn op zijn palmares. Hoog tijd om daar wat verandering in te brengen. 

Mission Masala slaagt er alvast in om je te doen vergeten dat je in een Gents restaurant zit, met uitzicht op de Sint-Jacobskerk, en niet op een hindoetempel ter ere van Vishnoe. Het interieur - vol golfplaten - is kleurrijk, druk, bewust chaotisch en doet dus zeker Indiaas aan. Dat in combinatie met warm, vochtig weer (ja, ook in Gent valt dat al ’s voor) geeft je meer de indruk dat je in het broeierige Mumbai zit dan in het nét iets minder broeierige Oost-Vlaanderen.

De kapitein gaat meteen goed van start met een stevige Punjabicilin-cocktail: twee soorten whisky (Finlaggan Single Malt, Jack Daniel’s Honey) gecombineerd met Wo…

(website)
Oma’s en opa’s zijn plots populair in de Gentse restaurantwereld. Na Mémé Gusta is er nu ook De Bompa: een ode aan grootmoeders keuken in Oudburg, in het centrum van Gent. De échte Vlaamse keuken in een huiselijke sfeer, daarvoor moet je dus bij De Bompa zijn.


Het interieur is alvast heel geslaagd: warm en gezellig ingericht, tjokvol retro-elementen (geborduurde onderleggers, ouderwetse stoffen lampenkappen, kaders met zwart-wit familiefoto’s en hier en daar een stoel die recht uit een vooroorlogs café geplukt lijkt) en dat in één van de mooiste restaurantpanden van Oudburg. U ziet: er is een nostalgicus aan Captain Critic verloren gegaan.


Waar nodig is met het oog op de coronaregels een plexiglazen wand tussen de tafels aangebracht. Maar De Bompa zou De Bompa niet zijn als dat niet met een charmant oubollig accent gepaard ging. Meer bepaald een gordijntje met bloemenmotief, om de kale, ongezellige plexiglaswand om te toveren tot een gezellig, nostalgisch venster. Zo eentj…

(website)
La Lanterna is een relatief nieuw Italiaans restaurant in Oostakker. Zonder rekening te houden met wat er op het bord zal komen kan Captain Critic alvast stellen dat er met het interieur geen prijzen gewonnen zullen worden. Wat op het eerste gezicht een grijze bakstenen muur lijkt, is bij nadere inspectie een behangpapier met een grijze bakstenenprint. Behangpapier dat dan ook nog ’s niet al te degelijk aan de muur bevestigd werd. Voor ontwerpers van zulk behangpapier zouden er VN-tribunalen moeten bestaan.


Het restaurant is verder zeer minimalistisch (eufemisme voor ‘kaal’) gedecoreerd. Het lijkt alsof men zeer bewust de aandacht op het grijzebakstenenbehangpapier wil vestigen. Smaken verschillen. De kapitein laat het zich verder niet deren en neemt als aperitief een Aperol spritz, de gekende Italiaanse cocktail met Aperol, prosecco en sinaasappel. De spritz is zoals die hoort te zijn: licht bitter, licht zoet en belangrijk: groot.


De bediening verloopt snel. Is dat omdat…