Captain Critic

( website ) Steamy Windows is een dumpling bar. Een dumpling bar met een uitstekende naam overigens. Een naam die evengoed dienst zou kunnen doen als een naam voor een rockband. Of een bordeel. Dat ook. Maar het is dus een dumplingbar geworden, en daar is Captain Critic meer dan tevreden over. Zo zijn er in Gent immers niet zo heel erg veel. Dumpling bars dan. Bordelen; daar is de kapitein net iets minder van op de hoogte.   De zaak bestaat uit twee verschillende ruimtes: het restaurant zelf en een soort inkomhal waar ook enkele tafels staan. Het woord ‘inkomhal’ kan beelden oproepen van uiterste ongezelligheid, maar dat is hier alvast niet echt het geval. Captain Critic gaat meteen van start met een sake en zal zich daar ook de rest van de avond aan toewijden. Het is dan ook ‘sake open bottle week’ bij Steamy Windows. Wat een geluk.   Alle gerechten zijn bestemd om te delen en een eerste ronde brengt de kapitein bij de chicken mandu, de beef dumplings, de freshwater prawn gyoza,

( website ) Aah, de Overpoort. Waar je in het holst van de nacht een kumpir gaat eten (bestáát dat eigenlijk ook ergens buiten de grenzen van de Overpoort?). Waar je na die kumpir - fond op professionele wijze gelegd - gewoon weer verder gaat zuipen in een café dat ruikt naar een mix van verschaald bier, vodka-Red Bull en enkele lichaamssappen naar keuze. Waar je volkomen normale jongens en meisjes op hun knieën, schaarsgekleed én bovendien vrijwillig, door een onbestemde drek ziet kruipen terwijl ze vernederd en uitgescholden worden door een eveneens volkomen normaal iemand, die - eens er een gekleurd lint over z'n schouders hangt - blijkbaar onvermijdelijk verandert in een soort hardcore versie van de Markies de Sade. En waar je - hoort erbij! - af en toe ’s een mes tussen de ribben krijgt als je tegen het verkeerd soort marginaal opbotst. Die Overpoort dus. Captain Critic is geen onverdeelde fan, u merkt het. Maar zelfs de kapitein komt er al eens. Zo heel af en to

( website ) Volledige menu’s afhalen bij restaurants om die dan thuis zelf te bereiden/op te warmen, is intussen gelukkig nog maar een verre herinnering aan die donkere corona-periode. Er gaat toch niets boven een écht restaurantbezoek ter plekke. Enkel met kerst maakt Captain Critic graag nog ’s een uitzondering. En deze keer is dat voor brasserie Mathise in Oostakker. Het is dan ook toepasselijk dat Mathise net opende in volle coronacrisis. Cateraar ‘Chez Vous Catering’ verhuisde in 2020 naar een nieuwe locatie op Oostakkerdorp, maar veel cateringopdrachten zaten er dat jaar niet in. Vandaar de beslissing om op dezelfde locatie ook een restaurant te openen, wat dan brasserie Mathise werd.  Vóór Mathise was op dezelfde plek een feestzaal gevestigd (‘Flapuit’ genaamd, als u het per se wil weten). Het is dus niet zo verrassend dat de locatie niet meteen de meest gezellige is voor een brasserie, daarvoor doet alles nog wat te veel denken aan een typische dorpsfeestzaal (je

( website ) Astro Boy is een Japans geïnspireerde izakaya. ‘Een Japans geïnspireerde izawatte?’. Wel, in Japan is een izakaya een eerder informele bar waar je terecht kan voor kleine gerechtjes en - uiteraard - alcohol. Een soort gastropub/eetcafé dus. Of wat in Spanje dan een tapasbar zou zijn.  Astro Boy werd geopend door de uitbaters van Golden Gai, één van de betere ramenbars die Gent intussen rijk is, en lijkt al even succesvol geworden als die voorloper. Het interieur is warm en kleurrijk met veel donkerrood en donkerblauw, en er speelt luide jazz op de achtergrond. Captain Critic vliegt er meteen in met een klassiek Japanse Whisky Highball. Twee ingrediënten: Nikka Days whisky en ginger ale. Zo simpel als het lekker is.   De kapitein laat om te beginnen vier kleine sharing gerechtjes aanrukken, die aan een strak tempo op tafel verschijnen. Eerst zes huisgemaakte gyoza’s gevuld met varkensvlees en geserveerd met een venkel-koolslaatje. De gyoza’s zijn pe

( website ) Wat vroeger het volkse café De Wan was, is nu eetcafé The Wan & Only. De Wan zou volgens sommigen het oudste café van Gent zijn, wel vierhonderd jaar oud. Het is dus mooi om te zien dat de authentieke sfeer behouden werd door de - intussen niet meer zó - nieuwe uitbaters. Het meubilair (hoewel geen vierhonderd, toch wel al enige jaren oud) - is hetzelfde gebleven, wat bijdraagt aan de vibe van een - ietwat gepimpt - bruin café.   Captain Critic gaat van start met een Negroni. Misschien niet het meest volkse aperitief, dan toch één van de lekkerste. Daarbij bestelt hij een portie huisgemaakte bitterballen. ‘Bodo’s bitterballen’ meer bepaald. Want ja, het zijn de vroegere eigenaars van het inmiddels ter ziele gegane Bodo die De Wan overnamen. En hun bitterballen, die moesten ze blijkbaar absoluut meenemen.    Niet minder dan terecht overigens, want die bitterballen zijn - naast flink uit de kluiten gewassen - ook nog ’s overheerlijk. Boordevol vlees en dus niet en

( website ) In een buurt van Sint-Amandsberg die nog niet vergeven is van de restaurants, laat staan restaurants die ietwat culinaire aspiraties koesteren, vind je sinds kort Boris & Maurice terug. Twee Gentse vrienden (drie keer raden, ze heten … Boris en Maurice) namen hun intrek in een pand waar vroeger een fruitwinkel zat. Geen fruit meer nu, maar wel een jonge, Frans geïnspireerde bistro met een maandelijks wijzigende kaart op basis van seizoensproducten. Na een korte zoektocht naar de voordeur van het restaurant (er zijn op het eerste gezicht minstens drie mogelijke opties), neemt Captain Critic plaats aan zijn tafel. Het is aangenaam zitten in het lichtrijke, ontspannende interieur. Een Picon vin blanc is een ideale gezel (en al zeker in een Frans geïnspireerde bistro).    Als hapje laat de kapitein een créme van mimolette met aardpeer, hazelnoot en sucrine aanrukken. Mimolette is van oorsprong een Franse kopie van de Nederlandse Edammer kaas, die me