Captain Critic

( website ) De Kastart is een begrip in Gent. Een haast even groot begrip als neuzekes, fietsen pikken aan het station of klagen over Filip Watteeuw. Iedereen die in Gent gestudeerd heeft, overleefde op een bepaald moment tijdens de studietijd in meer of mindere mate op Kastart-spaghetti’s. Lekkerder dan een pita, gezonder dan Frituur Julien en voedzamer dan een paar liter bier in de Backdoor. De Kastart staat vooral bekend voor de enige echte ‘spaghetti Kastart’. Welbeschouwd een variant op de spaghetti bolognaise, maar dan met room. Veel room. Het resultaat is een opvallende oranje saus, waarvan het recept intussen meer dan dertig jaar oud is. Sinds enkele jaren palmt De Kastart overigens ook het naastliggende pand in, dat specifiek bestemd is voor wie een portie saus of pasta wil afhalen. Handig om de drukte wat te spreiden. Want ja, druk kan het hier wel degelijk worden.    Er staan nog andere spaghetti’s (bolognaise, pesto) en pasta’s (tagliatelle, lasagne) op de kaart en

( website ) Wat, begint Captain Critic nu ook al wijnbars te recenseren? Ja. En neen. Ja, want ONA is wel degelijk een wijnbar. En neen, want hoewel Captain Critic absoluut een wijnliefhebber is, wil hij zichzelf absoluut geen wijnkenner noemen. Verre van. Maar bij ONA kan je ook een selectie kleine hapjes eten, en dat is dan weer right op Captain Critic’s alley.  ONA staat voor Ona & Arne, het koppel dat de wijnbar uitbaat. De eerlijkheid gebiedt de kapitein om te zeggen dat Arne bij de keuze van de naam toch wel het onderspit heeft moeten delven. Ona mag hem dan wel wijsgemaakt hebben dat de ‘A’ voor zijn voornaam staat, de naam van hun gemeenschappelijke wijnbar is toch maar mooi Ona’s eigen voornaam geworden. Niet dat het Captain Critic iets uitmaakt. ONA is een veel betere naam voor een wijnbar dan ARNE.   Het is aangenaam zitten in de gezellig drukke bar, waar vooral de muur die van boven tot onder gevuld is met (lege) wijnflessen, in het oog springt. Op de kaart ee

( website ) Het is zeker niet de eerste keer dat Captain Critic een bezoek brengt aan Zuru Zuru Ramen, maar het was inmiddels wel al weer een tijd geleden. Véél te lang geleden. Geen tijd te verspillen dus!   De kapitein vliegt er meteen in met enkele smakelijke gyoza. Voor wie dat nog steeds niet moest kennen: gyoza zijn krokant gebakken gestoomde dumplings. Deze exemplaren zijn gevuld met een mengsel van kip en groenten en worden geserveerd met een dipsaus van soja en azijn. Smakelijk en volgens de regels van de kunst bereid.      Hoewel er voldoende keuze aan Japanse importbiertjes op de kaart staat (doorgaans toch de preferred choice bij een stomende kom ramen), opteert Captain Critic deze keer voor sake. Maar niet zomaar sake: een tasting van huisgemaakte geïnfuseerde sakes. En wel drie variaties: Maraschinokers, kardemom/citroengras en shiso. Vooral die laatste twee zijn voltreffers. De kapitein gaat deze keer niet voor de klassieke shoyu, miso of shio r

( website ) Elders is de nieuwe, eigen zaak van chef Tom Pauwelyn en partner Romy Deconinck. De locatie van hun restaurant valt ietwat onconventioneel te noemen. Behoorlijk ver van het Gentse stadscentrum en gelegen aan het ooit beruchte Van Beverenplein verwacht je eerder Turkse grills en pitazaken (niets mis mee overigens) in plaats van culinair hoogstaande restaurants.    Pauwelyn deed in het verleden enkele jaren ervaring op bij halfgod en Captain Critic’s hoogsteigen culinaire man crush Kobe Desramaults , alvorens verder aan zijn eigen weg te timmeren achter het fornuis van Alberte (ook al gelegen in zo’n buurt waar je eerder diezelfde Turkse grills en pitazaken tegenkomt, valt daar een rode draad te bespeuren?). In de bar, waar ook hapjes en enkele hoofdgerechten geserveerd worden, is iedereen welkom zonder reservatie. Voor het restaurant zelf is het echter een must om (lang op voorhand) te reserveren. In dat restaurantgedeelte kan je dan weer genieten

( website ) Steamy Windows is een dumpling bar. Een dumpling bar met een uitstekende naam overigens. Een naam die evengoed dienst zou kunnen doen als een naam voor een rockband. Of een bordeel. Dat ook. Maar het is dus een dumplingbar geworden, en daar is Captain Critic meer dan tevreden over. Zo zijn er in Gent immers niet zo heel erg veel. Dumpling bars dan. Bordelen; daar is de kapitein net iets minder van op de hoogte.   De zaak bestaat uit twee verschillende ruimtes: het restaurant zelf en een soort inkomhal waar ook enkele tafels staan. Het woord ‘inkomhal’ kan beelden oproepen van uiterste ongezelligheid, maar dat is hier alvast niet echt het geval. Captain Critic gaat meteen van start met een sake en zal zich daar ook de rest van de avond aan toewijden. Het is dan ook ‘sake open bottle week’ bij Steamy Windows. Wat een geluk.   Alle gerechten zijn bestemd om te delen en een eerste ronde brengt de kapitein bij de chicken mandu, de beef dumplings, de freshwater prawn gyoza,

( website ) Aah, de Overpoort. Waar je in het holst van de nacht een kumpir gaat eten (bestáát dat eigenlijk ook ergens buiten de grenzen van de Overpoort?). Waar je na die kumpir - fond op professionele wijze gelegd - gewoon weer verder gaat zuipen in een café dat ruikt naar een mix van verschaald bier, vodka-Red Bull en enkele lichaamssappen naar keuze. Waar je volkomen normale jongens en meisjes op hun knieën, schaarsgekleed én bovendien vrijwillig, door een onbestemde drek ziet kruipen terwijl ze vernederd en uitgescholden worden door een eveneens volkomen normaal iemand, die - eens er een gekleurd lint over z'n schouders hangt - blijkbaar onvermijdelijk verandert in een soort hardcore versie van de Markies de Sade. En waar je - hoort erbij! - af en toe ’s een mes tussen de ribben krijgt als je tegen het verkeerd soort marginaal opbotst. Die Overpoort dus. Captain Critic is geen onverdeelde fan, u merkt het. Maar zelfs de kapitein komt er al eens. Zo heel af en to