Jilles (2)


Jilles combineert intussen al een decennium lang burgers met Belgische bieren, en dat niet enkel in Gent - de vestiging waar het allemaal begon - maar ook in Brugge, Kortrijk en Oostende. Daarnaast komt ook alles op je bord van Belgische bodem: van het broodje over het vlees tot de sauzen. Lokale ondernemers en boeren is waar Jilles voor kiest, en dat is - naast een uitstekend promopraatje - uiteraard ook wel enigszins bewonderenswaardig. 


Bij Jilles worden zogeheten ‘gourmetburgers’ geserveerd. Een chic woord voor burgers die vooral een stuk duurder uitvallen dan de gemiddelde fastfoodvariant. Ook bij de benamingen van die burgers wordt de Belgische link benadrukt: Toots Pickelmans, Chicon & Hugo, Guido Briecanto, Jacques Rebel en Louis Paul Bacon zijn originele namen voor burgers die bij Jilles qua samenstelling en ingrediënten ook best origineel zijn. 
 

Captain Critic heeft zijn burgers echter nog altijd het liefst klassiek en straightforward (lees: liever geen pesto, geitenkaas, fruit of courgette tussen zijn broodje, zoals bij sommige burgers op de kaart het geval is - smaken verschillen). Maar de welgenaamde ‘Eddy Carnibaal’, een dubbele burger met emmentaler, spek, gebakken uitjes, mesclun sla, augurk, tartaar en ketchup, spreekt de kapitein wél aan. Voor de Tik Tok-generatie onder de lezers: de ‘Eddy Carnibaal’ is genoemd naar een zekere Eddy Merckx, een in de vorige eeuw uiterst succesvol wielrenner (dat is iemand die op een fiets rijdt bij wijze van sport). 
 

Na zijn aperitief (een deugddoende Negroni) wordt al snel de burger geserveerd, en die ziet er behoorlijk gigantisch uit. Een gevoel dat enkel bevestigd wordt bij het vastnemen ervan; een gewicht dat eigenlijk nog het best vergeleken kan worden met een stevige zak appelsienen. Dat deze burger een aanslag zal plegen op het spijsverteringsstelsel, qua effect enkel te vergelijken met een 9/11-scenario, is nog een understatement.
 

Gelukkig is de burger - naast gargantuesk - ook best lekker. Veel vlees en veel kaas, daarmee doe je Captain Critic eigenlijk altijd wel een plezier. Ook over de hoeveelheid saus mag de kapitein niet klagen, hoewel de combinatie van én tartaar én ketchup toch ook een beetje raar is. Op het vlak van broodjes verkiest Captain Critic nog altijd een zachte, American-style bun of brioche boven een harder, stevig broodje zoals hier het geval is. Maar zo’n bruin broodje is natuurlijk wel Belgischer, dat wel.
 

Bij de burger krijgt de kapitein ook nog een weckpotje met witte kool en appel én een portie ‘beer battered onion rings’ die - net als de frieten trouwens - apart besteld moeten worden. Die onion rings, gefrituurd met bierbeslag en geserveerd met een tartaar-dipsaus, zijn geslaagd: lekker krokant, met dikke ringen zachte, zoete ajuin. 
 

Als je een grote fan bent van Amerikaanse burgers, moet je niet echt bij Jilles zijn. Je eet er echter wel smakelijke Belgische burgers, en waar Jilles zich absoluut onderscheidt van de concurrentie, is de uitstekende bierkaart. Bij elke burger wordt een heerlijk Belgisch biertje gesuggereerd als pairing. In het geval van de Eddy Carnibaal is dat een Fort Lapin 8 Tripel. De ronde smaak en volle body van de Fort Lapin gaan inderdaad perfect samen met de burger. Santé!
 



 

Herlees Captain Critic's Jilles-recensie uit 2015.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor