Talloor d'Or


Op Ledebergplein verwacht de hongerige restaurantganger zich eerder aan pitazaken en afhaalpizzeria’s, niet meteen aan gastronomisch hoogstaande restaurants, maar het is exact dat laatste wat Talloor d’Or wél wil bieden. Het pand zelf is indrukwekkend: een groot herenhuis met een strakke witte gevel dat binnenin veel ruimte uitstraalt en strak en modern is ingericht.
 
 

Captain Critic bestelt meteen een glas champagne en krijgt daar twee smakelijke amuses bij. Vooral het krokantje met een smeuïge crème van kippenlever valt erg in de smaak. Met eigenlijk alleen maar overheerlijk klinkende gerechten op de menukaart zal het ongetwijfeld geen slecht idee zijn om à la carte te eten bij Talloor d’Or, maar de kapitein opteert toch voor het ‘chef’s choice menu’. Dat ziet er namelijk minstens even heerlijk uit.
 

Het menu gaat van start met ‘Black Angus rund - koolrabi - ansjovis - dashi’. Meteen al het strakst gedresseerde gerecht van de avond, én één van de smakelijkste. Een heerlijke, grof gesneden tartaar van Black Angus rundvlees, met daarbovenop een dakje van krokante, rauwe koolrabi en een smaakbom van een saus op basis van ansjovis en dashi. Heerlijk dus. Bij het chef’s choice menu maakt de kapitein overigens een smakelijke fles Nebbiolo soldaat (hihi: kapitein, soldaat). Of ja, laat ons eerlijk wezen: twee flessen.
 

Het tweede gerecht is ‘sint-jakobsschelp - kastanje - cantharel - miso’. Na de dashi bij het eerste gerecht opnieuw een licht Japanse invloed dankzij de miso. Japanners zijn dan ook specialisten op het vlak van smaak. De presentatie is meer rechttoe rechtaan dan bij het eerste gerecht maar de smaken zitten er opnieuw pal op. De coquilles zijn perfect gebakken, de kastanje en cantharellen zorgen voor een toepasselijk herfstaccent.
 

Qua presentatie volgt het hoofdgerecht (‘hertenkalf - rode kool - pistache - ganzenlever - veenbes’) meer de lijn van het tweede gerecht dan van het eerste, maar de smaak zit er opnieuw pal op. De cuisson van het hertenkalf is fantastisch, de combinatie met de rode kool (in twee bereidingen: gestoofd en rauw), de confituur van veenbes en de succulente saus van ganzenlever overheerlijk. De pistache zorgt dan weer voor een verrassende crunch. Dat sausje van ganzenlever zou Captain Critic overigens kunnen drínken.
 

Het dessert van ‘witte chocolade - mandarijn - speculaas’ is Sinterklaas op een bord. Zonder ook maar één zwarte piet. Totaal niet controversieel dus. Heerlijk vertrouwde, nostalgische smaken die hier op een iets modernere manier gebracht worden, zonder afbreuk te doen aan de eenvoud van het product. Sinterklaas is dan ook een eenvoudige goedheiligman.
 

Afsluiten doet de kapitein met een medium sweet madeira en enkele zoetigheden, waaronder een heerlijke praline van chocolatier Van Hoorebeke. Een mooie setting, verzorgde bediening en vooral: lekker, neen: héél lekker eten. Deze nieuwe zaak heeft een veelbelovende toekomst voor zich. Ook al worden er dan helemaal geen pita’s geserveerd.

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor