Patrick Foley's

(website)

Elke zichzelf respecterende stad heeft minstens één echte Irish pub nodig, en in Gent is dat al sinds 1997 Patrick Foley’s, inmiddels toch wel een instituut in de Arteveldestad. Je kan er op bepaalde dagen ook terecht voor rugbywedstrijden, pubquizzen en karaoke, maar Captain Critic zal zich deze keer beperken tot een review van het eten bij Foley’s. Én het drinken. Dat natuurlijk ook. Want wat is een Irish pub zonder veel te veel drank. Na rugby moet veel te veel drinken zowat de nationale sport van Ierland zijn. De kapitein oordeelt niet, voor alle duidelijkheid.

Captain Critic assimileert zich graag wanneer hij ergens gaat eten, dus begint hij door meteen een Kilkenny te laten aanrukken terwijl hij de menukaart bestudeert. Op die kaart Ierse classics als beef & Guinness pie, Irish ribeye steak en ‘bangers & mash’ (worsten met puree, red.). Stuk voor stuk meer dan valabele opties, maar de kapitein had al voor hij Patrick Foley’s binnenwandelde met stip fish & chips in gedachten. En dan is het nog moeilijk om zijn idee te veranderen.

Fish & chips it is, dus. Verse schelvis in een krokant bierbeslag, geserveerd met frietjes, tartaarsaus, ‘mushy peas’, een citroenpartje en - we zitten nu eenmaal in een Irish pub in België - nog een potje mayonaise erbij ook. Ook al is dat duidelijk geen verse mayonaise, Captain Critic zal niet klagen. Liever industriële mayonaise bij zijn frieten dan helemaal geen mayonaise.

Maar het draait dus vooral om de fish. En ja, die is geslaagd: een krokant laagje beslag en sappige, smaakvolle vis binnenin. Op de chips is er ook weinig aan te merken, net als op de mushy peas (eigenlijk gewoon geprakte erwtjes), hoewel die portie misschien net iets groter mocht zijn. Tartaarsaus mag vanzelfsprekend nooit ofte nimmer ontbreken bij fish & chips, de groentenscheutjes bovenop de vis zijn dan weer een eerder eigen toevoeging van Foley’s.

 

Hét ideale Ierse dessert bij uitstek is een good old Irish coffee, en wanneer de kapitein het werkelijk weerzinwekkend klinkende ‘Cherry Coke float’ op de dessertkaart ziet staan (vanille-ijs in een soepje van Cherry-cola met slagroom erbovenop) moet hij al helemaal niet meer twijfelen: Irish coffee it is!

Een Irish coffee als dessert wil niet zeggen dat er geen plek meer is voor een whiskey. Dat zou heel erg zonde zijn aangezien Patrick Foley’s waarschijnlijk de meest uitgebreide collectie Ierse whiskey’s in het Gentse bezit. Uit dat aanbod kiest Captain Critic een The Pogues Irish Whiskey, genoemd naar de gelijknamige (én fantastische) Ierse folk/punkband. Dat zanger Shane MacGowan zich zowat doodgedronken heeft, is goede (of juist slechte?) reclame voor deze whiskey in kwestie.

Hoe dan ook: de whiskey, de Irish coffee, het bier én de fish & chips waren sowieso goede reclame voor Patrick Foley’s, na al die jaren nog steeds de beste Irish pub in Gent en omstreken. Sláinte!