Roots


Roots heeft op zeer korte tijd een behoorlijke naam verworven in Gent, wat te merken valt aan het aantal maanden op voorhand dat Captain Critic moest reserveren. Populair of niet, Roots doet alvast weinig pijn aan de portemonnee: er wordt met een democratisch geprijsd vast menu van € 49 gewerkt dat regelmatig aangepast wordt, aan het ritme van de seizoenen en de leveranciers. Het vele goeds dat er over Roots te horen valt en de mooie score in de Gault&Millau maken de kapitein alvast meer dan nieuwsgierig …


Het interieur (in het pand waar tot een paar jaar geleden Karel De Stoute zich nog bevond, nu te vinden aan de overkant van de straat) is aangenaam en rustgevend, met wit-, hout- en koperaccenten in de juiste dosissen op de juiste plaatsen. In de eetzaal heb je mooi zicht op de open keuken en ook al is de ruimte eerder klein, je hebt toch voldoende plaats en privacy. De tafeltjes zijn voorzien van een schuiflade met daarin het bestek voor de hele avond. Een originele touch die ook gewoon functioneel is: de tafels behouden er een cleane look mee door de afwezigheid van mes, lepel en vork voor elke gang.



Een ‘Short run to the sun’ is een frisse manier om van start te gaan: gin, appel, gember en limoen. Waarna al snel de amuses volgen, die de toon voor de hele avond blijken te zetten. Een absoluut heerlijke combinatie van bloemkool, broccoli, parmezan, hazelnoot en hazelnootpasta, en een tasje uit grootmoeders servieskast gevuld met stoverij van varkenswang en schuim van aardappel. Verbluffend in al zijn eenvoud. Daarbij nog een bordje uit dezelfde servieskast met verschillende soorten wortel en mosterd, en een cracker op basis van maïs.



De eerste gang volgt gezwind: pompoen / Noordzeekrab / soja. De zachte pompoencrème gaat opmerkelijk goed samen met de umami-smaak van de sojasaus. Knolselder / eidooier / gedroogde rundslende is de tweede gang. Opnieuw een zalfje (deze keer dus van knolselder), vergezeld van een smeuïge eidooier, een flinterdunne plak knolselder en een al even flinterdunne portie gedroogde rundslende. Opnieuw smakelijk en weinig op aan te merken.


Het hoofdgerecht is wilde eend met pastinaak, linzen en een krokante textuur van zwarte look. Door het ingrediëntengebruik een behoorlijk donker bord. Geroosterde pastinaak en opnieuw een zalfje (een patroon tekent zich af) worden gecombineerd met zwarte linzen, een product dat je niet dikwijls zal tegenkomen in gastronomische restaurants. Het ‘goedkope’ imago zal daar niet onschuldig aan zijn. De wilde eendenborst zal voor sommigen misschien nog wat té rood zijn, maar ‘sommigen’, daar hoort Captain Critic niet bij. Zoals u ongetwijfeld al weet, zou de kapitein nog net geen levende eend uit een eendenvijver plukken om ze zo uit het vuistje op te eten. Nog nét niet. Om u maar een idee te geven hoe rood de kapitein zijn eend graag heeft. Die eend is overigens ook nog ’s terug te vinden in een soort dolma (bekend van bij de Griek): altijd lekker om verschillende bereidingen van één en hetzelfde product op een bord terug te vinden.


Het dessert - sec aangekondigd als mandarijn / gezouten karamel - is één van de beste desserts die de kapitein in tijden gegeten heeft. De ideale combinatie van krokant en smeuïg, het perfecte evenwicht tussen zuur, zoet én zout. Zonder meer heerlijk.


Captain Critic rondt een heerlijk etentje af met een Elijah Craig, een bourbon uit Kentucky - samen met Kentucky Fried Chicken zowat het enige goede wat er ooit uit deze zweterige oksel van Amerika voortgekomen is. Tenzij u daar hillbillies, rednecks, bijbelmaniakken, Trumpstemmers, inteelt en racisme wil bij rekenen. Bij de bourbon nog een amuse met witte chocolade, een brownie bijna even rijk als Jeroen Piqueur in betere tijden, en een ouderwets wafeltje dat wel iets te droog is naar de mening van de kapitein. Dat gezegd zijnde: Roots heeft een eigen stijl en signatuur, iets wat jammer genoeg maar al te zeldzaam wordt, en is meer dan terecht een culinaire hotspot. Dat er met seizoensingrediënten gewerkt wordt, is ook niet zomaar een holle belofte: hazelnoot, pompoen, knolselder, wilde eend, pastinaak, mandarijn … Kan de herfst beter in een aantal ingrediënten worden samengevat?



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor