L'Autre Côté


Bistrorant. Zo noemt L’Autre Côté in het landelijke Beervelde zichzelf. Captain Critic moet toegeven dat hij niet meteen laaiend enthousiast is over die term, maar zelfs in die wetenschap is ‘bistrorant’ nu ook weer niet zó enorm vergezocht voor het concept dat L’Autre Côté uitgedacht heeft. Net iets te verfijnd voor een bistro, net niet verfijnd genoeg voor een (chiquer) restaurant. 
 

In de zaal is het aangenaam zitten en de kapitein laat - ja, voor de zoveelste keer - een Negroni aanrukken. Je zou haast gaan denken dat Captain Critic een man van gewoontes is. Bij zijn aperitief worden enkele krokante toastjes met een potje vismousse geserveerd. Eenvoudig maar lekker.
 

Om van start te gaan opteert de kapitein niet voor één van de ‘echte’ voorgerechten, maar wel voor een sharing dish: de soft taco’s met gelakte kip, guacamole en zure room. Die taco’s zijn geslaagd: verse ingrediënten en een combinatie van frisse (limoen, bieslook) en volle (avocado, zure room) smaken. De gelakte kip geeft dan weer een licht zoete toets aan het geheel. 
 

Snel-snel van Mexico terug naar huis met een dikke vette klassieker uit de Belgische keuken: vol-au-vent met frietjes en een slaatje. Niet zomaar een vol-au-vent met enkel kip en kalfsgehaktballetjes (hoewel die uiteraard ook van de partij zijn), neen: in deze vol-au-vent zitten er ook kalfszwezeriken én garnaaltjes. Het resultaat is top: een smakelijke saus (inclusief mousseline!) met véél ‘vulling’. De kip, de gehaktballetjes, de zwezerik en de garnaaltjes: eigenlijk nergens iets op aan te merken. Ook de frietjes zijn geslaagd, net als de verse mayonaise. Het slaatje laat Captain Critic behoorlijk onaangeroerd, gezien de grootte van de portie vol-au-vent en frietjes. Prioriteiten stellen heet dat. 
 

Als dessert een dame blanche, als we dan toch bij klassiekers uit de Belgische keuken aanbeland zijn. Never change a winning formula, toch? Drie lekkere bolletjes vanille-ijs, warme chocoladesaus en een toef slagroom. Enkel de paar blaadjes groene kruiden zijn compleet overbodig. Groen is een kleur die de kapitein liever wil vermijden in zijn dame blanches. 


Die paar blaadjes groen zijn echter absoluut geen party poopers. Captain Critic heeft meer dan goed gegeten bij L’Autre Vie en zal hier zeker nog ‘s terugkeren. Maar laat de term bistrorant toch vooral geen algemene ingang vinden. Willen we dat afspreken?



Location: Beerveldsebaan 17, 9080 Lochristi, België

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

( website ) Tranen van ontroering behoudt Captain Critic doorgaans voor de écht belangrijke momenten in zijn leven. De geboorte van zijn zoontje is er zo één. Het doelpunt van Sven Kums in de kampioenenmatch van AA Gent tegen Standard op 21 mei 2015 is er nog één. Maar ook de keren dat de kapitein mocht dineren bij Chambre Séparée kunnen omschreven worden als zulke momenten. Een restaurant van een even torenhoog niveau zal je niet snel tegenkomen, in binnen- noch buitenland. Normaal gezien eindigde het verhaal van Chambre Séparée in december, maar door het uitstel van een bouwvergunning blijft de Belgacomtoren (tot nader order nog steeds het mooiste lelijkste gebouw van Gent, en de thuisbasis van Chambre Séparée) nog even overeind, en mét die toren dus ook Chambre Séparée. Het coronavirus blijft echter roet in het eten gooien. Want Chambre Séparée in een takeaway-versie, dat is simpelweg onmogelijk. Maar dat weerhoudt Kobe Desramaults er niet van om creatief
Read more »

Keyaki

( website ) Restaurant Keyaki in Destelbergen behoort tot het soort etablissementen dat Captain Critic graag groepeert onder de verzamelnaam ‘wokrestaurants’. Met wokken heeft de kapitein geen probleem, uiteraard niet, maar vreemd genoeg wordt er in ‘wokrestaurants’ ostentatief en als per definitie nooit écht gewokt. Wokken staat niet gelijk aan een hoop ingrediënten een halve minuut in een grote bak kokend water kieperen om diezelfde ingrediënten, eens gekookt, nog snel even in een hete wokpan te gooien, gewoon om het vocht er even uit te bakken. Elke echte Aziatische chef draait er zich bij om in het graf. Gesteld dat hij al dood is natuurlijk. Uit zelfbehoud kiest Captain Critic er bij zijn bezoek aan Keyaki dus bewust voor om vooral niets ‘gewokt’ te eten. En dat blijkt geen al te moeilijke opgave, aangezien bij Keyaki, en de kapitein citeert, “ieder zijn/haar smaak vindt, door verschillende keukens uit diverse wereldhoeken te combineren”. Goh,
Read more »

Konak

( website ) Konak is de opvolger van het ter ziele gegane Brasserie Belvédère. Iets wat Captain Critic al vernomen had via de lokale media, maar wat je ook nog kan afleiden uit de luifels, waar nog in grote letters de naam van het vorige etablissement op vermeld staat. Een detective van het niveau Poirot, Maigret of Sherlock Holmes moet je daar dus niet voor zijn, een detective van het niveau Witse zal in dit geval reeds volstaan. Over de architecturale kwaliteiten van het pand gelegen aan een rondpunt in Destelbergen zal de kapitein niet flauw doen: het betreft een lelijk pand aan een lelijk rondpunt. De uitbaters van Konak moeten toch enige vorm van commercieel succes genieten in een niet nader gespecifieerde branche: dat valt toch op te maken uit het groot aantal plekken op de parking dat wordt ingenomen door felgekleurde patserbakken. Mét gepersonaliseerde nummerplaat, uiteraard. Wat is een patserbak immers zonder gepersonaliseerde nummer
Read more »

Commotie

( website ) Na twee eerdere pop-ups in Kortrijk en Gent, besloten chef Thomas Gellynck en sommelier Lara De Vlieger om een permanente locatie te openen in Sint-Amandsberg, recht in de achtertuin van Captain Critic nog wel. De locatie is zonder meer prachtig, met veel Japanse invloeden (wabi sabi, weet u wel) en een inrichting en open keuken die wat doet denken aan het veelgeprezen Florilège in Tokio en - dichter bij huis - het simpelweg onnavolgbare Chambre Séparée . Vergelijkingen die meteen al torenhoge verwachtingen scheppen, dat sowieso.   Een tip: als je bij Commotie dineert, kom dan met maximaal twee (of gewoon alleen, als u nóg asocialer zou zijn dan de kapitein). Dan kan je plaats nemen aan de ‘bar’ met uitstekend zicht op de prachtige open keuken, sowieso een meerwaarde voor een perfecte avond.   Bij het aperitief (een negroni) wordt er gestart met een kwintet heerlijke amuses: een stevig shot wortelsap; dan fijne wortel en okkernoot met geitenyoghurt; rauw
Read more »

Pastoor

( website ) Pastoor is een atypisch restaurant in de pastorij naast de kerk Theresia van het Kind Jezus in de buurt van de Brugse Poort. Atypisch in die zin dat er slechts gereserveerd kan worden voor één gezelschap per avond, en dat voor een groep van minimaal 8 en maximaal 12 personen, 4 avonden per maand. Er wordt steeds een vast seizoensgebonden menu aangeboden met optioneel aangepaste wijnen. De eetzaal - met prachtig uitzicht op de aangrenzende kerk - is modern maar toch huiselijk ingericht: veel glas, een houtkachel die de hele avond aardig werk moet verrichten en één lange smalle tafel met zicht op de open keuken vlakbij. Deze avond is er assistentie voorzien, maar doorgaans doet de uitbater zelf blijkbaar alles in zijn eentje. De uitbater die we voor het gemak verder maar ‘de pastoor’ zullen noemen, zo noemt hij zichzelf trouwens ook consequent - de kapitein is niet de enige met een alter ego. Op een krijtbord buiten wordt Captain
Read more »