Posts

Posts uit 2020 tonen

Judy's Lobster Shack

Afbeelding
( website ) Kreeft. Iets wat de Vlaming associeert met feestelijke gelegenheden, luxe en dure prijzen. Niet ten onrechte natuurlijk. Maar in het oosten van Canada en in New England is kreeft ook gewoon goedkope streetfood. Kreeftenvlees, koud geserveerd tussen een hot dog-achtige sweet bun, met wat warme boter erover en een zakje chips erbij. That's it. En het is exact daarvoor dat de hongerige Gentenaar nu terecht kan bij Judy’s Lobster Shack in de Dampoortstraat. Blijkbaar worden al Judy’s kreeften duurzaam gevist in Canada. Daarvoor wordt samengewerkt met twee vissers uit Halifax, Nova Scotia: Margaret en Darren. Uiteraard is al die duurzaamheid zeer bewonderenswaardig. Zolang Margaret en Darren in het winterseizoen maar geen baby-zeehonden gaan doodknuppelen op het poolijs. Want zo kennen we die Canadezen ook wel, natuurlijk. Judy’s Lobster Shack is nog maar recent geopend en is enkel ingericht als snelle take-away plek. Door de horecalockdown

Cochon De Luxe (2)

Afbeelding
( website ) Cochon De Luxe is het beste restaurant ter wereld. Althans volgens de uitbaters zelf: Tom Van Lysebettens (de zelfverklaarde ‘Zlatan Ibrahimovic van de Gentse binnenstad’) en partner Alison (de ‘Beyoncé van het Waasland, maar dan met minder zangtalent, minder centen op haar bankrekening en met een minder lelijke echtgenoot’). In de categorie ‘beste restaurant ter wereld’ is er natuurlijk aardig wat concurrentie. Cochon De Luxe is voor Captain Critic echter sowieso wél het beste restaurant aan de oneven zijde van de Brabantdam. Aan de even zijde ligt enkele tientallen meters verder ook Souvenir , en de kapitein wil niet kiezen tussen beide. Maar een eretitel is een eretitel, toch? Bij zijn vorige bezoek aan Cochon De Luxe had Captain Critic nog geleerd dat humor en gastronomie wél een goede combinatie konden zijn, iets wat de kapitein tot vóór die dag onmogelijk achtte. Maar kijk, de verrassingen zijn de wereld nog niet uit. Anno eind 2020 is Cocho

Tush

Afbeelding
( website ) Het zijn barre tijden om een pop-up te openen. Maar kijk, burgerzaak Tush deed het onlangs toch, in de Dampoortstraat. Het restaurant zelf baadt in een licht pornosfeertje, getuige de diverse waaier aan achterwerk-foto’s aan de muur. Captain Critic kan er zijn oog niet al te lang op laten rusten, de horeca is immers enkel geopend voor takeaway. De kapitein gaat dus gewoon zijn bestelling afhalen en verdwijnt als een dief in de nacht terug huiswaarts. Tush serveert hamburgervarianten van over de hele wereld, maar laat ons eerlijk wezen: de beste burgers zijn toch nog altijd die uit de good old US and A. Captain Critic moet dus niet lang twijfelen en kiest voor twee door-en-door Amerikaanse burgers: de Williamsburg en de Nashville. Beginnen doet de kapitein met de Nashville-burger. Nashville is de grootste stad van de zuidelijke staat Tennessee, en waar staat the south bekend voor? Juist, segregatie. Of nee, euh: Bijbelzwaaiers. O

Gulzig

Afbeelding
( website ) Gulzig is wat vanalles en nog wat. Foodtruck Chick’ndale verkoopt kip aan ’t spit, ribben en ook iets creatievere streetfoodgerechten. ABSTRKT organiseert externe events en LOKAAL 13 is een eigen evenementenlocatie in Gent. En ja, Gulzig levert ook gerechten aan huis, iets wat weer maar ’s van pas komt met de tweede sluiting van de restaurants door dat vermaledijde virus. Via e-mail bestelt Captain Critic een uitgebreide selectie van verschillende gerechten: chicken wings, gelakte rib, kip aan ’t spit, bijgerechten als parmezaanpuree, krielaardappeltjes met tijm, appelmoes en koolsalade, en ook wat good old rijstpap met bruine suiker als dessert. Alvast positief en best wel indrukwekkend: het gevraagde tijdstip van levering wordt tot op de minuut nageleefd. Dat is bij andere leveringen aan huis al ’s anders geweest … Nog zo’n voordeel: de gerechten worden geleverd in biologisch afbreekbare potjes, wat toch altijd te verkiezen is boven plastic

Osteria Delicati

Afbeelding
( website ) De authentieke Italiaanse keuken, daar beroept Osteria Delicati zich op. Naast een aantal antipasto’s bestaat de kaart integraal uit pastagerechten, van cacio e pepe over amatriciana en ragù tot vongole. Toch opmerkelijk trouwens dat er zo veel Italiaanse restaurants prat gaan op ‘de authentieke Italiaanse keuken’, en zo weinig op de namaak-Italiaanse keuken. Terwijl er toch veel van dat laatste type bestaan, dat heeft Captain Critic al tot zijn scha en schande moeten ondervinden. Een ‘osteria’ onderscheidt zich van een ristorante, trattoria of pizzeria door de nadruk op simpele gerechten, en dan vooral pasta. Geen pizza, ossobuco of saltimbocca dus bij Osteria Delicati, maar dat hoeft ook helemaal niet. Specialisatie kan net iets positief zijn. De gerechten bij Osteria Delicati zouden ook bereid worden met kwaliteitsproducten rechtstreeks geïmporteerd uit Italië. Geef toe, dat klinkt alvast niet slecht. Captain Critic drinkt

Door73

Afbeelding
( website ) Door73 is het geesteskind van Oak-sterrenchef Marcelo Ballardin en voormalig Oak-sous-chef Eric Ivanidis, die ook zelf achter de potten staat bij Door73. Met een Italo-Braziliaanse Belg als Ballardin en een Grieks-Griekse Griek als Ivanidis hoeft het niet te verbazen dat de keuken van Door73 internationaal geïnspireerd is. Verder zijn comfort food en sharing de belangrijkste trefwoorden. Het is aangenaam zitten in het verzorgde interieur met mooi zicht op de open keuken en ook de bediening verloopt een hele avond uiterst gestroomlijnd: Captain Critic krijgt al snel een kommetje olijfjes en gaat verder met een Lustau rode vermouth als aperitief.  Als voorgerechtjes heeft de kapitein gekozen voor vleeskroketjes van Txogitxu (een Baskisch en tegenwoordig eveneens zeer hip runderras) met picklesmayonaise en vitello tonnato van gerookte Holstein. De vleeskroketjes zijn geslaagd: smeuïge vulling, smakelijke picklesdip. Weinig op aan te merken