Alphonsius


Wanneer het weer even geleden is dat Captain Critic zijn voeten onder tafel kon schuiven bij een typisch Vlaamse brasserie, begint die onvermijdelijke aandrang zich telkens opnieuw te manifesteren. Die onweerstaanbare dwang die om de zoveel tijd leidt naar een bezoek aan een zoveelste brasserie. Zoals Alphonsius in Sint-Amandsberg, waar je terecht kan voor Belgische klassiekers (met hier en daar een meer exotische invloed) in een aangenaam kader.
 

Ook in brasserieën heeft de Negroni intussen onomkeerbaar ingang gevonden. Dat maakt het de kapitein bij de keuze van zijn aperitief lekker makkelijk. Daarbij krijgt hij een plankje met wat olijven en enkele crackers met een smakelijke dip.
 

Als voorgerecht ‘paté van de chef by De Laet & Van Haver’ met uienkonfijt en briochetoast. Dat de paté (twee serieuze stukken) van een gerenommeerde slagerij komt is duidelijk. Een stevige paté die perfect zit qua smaak en textuur. Daarbij getoast briochebrood en een geslaagde, niet al te zoete confit van ajuin. 
 

Daarna tartaar van Piëmontees rund met sla en frietjes. De tartaar is grof gesneden, iets wat Captain Critic helemaal niet erg vindt. Integendeel: de smaak van het vlees komt daardoor extra goed tot zijn recht. En die smaak zit goed: donkerrood, mals en tegelijk vetarm vlees. De ajuin in de tartaar mocht daarentegen wel iets fijner gehakt zijn.
 
 

De groene sla wordt eenvoudig opgediend met bieslook en een simpele dressing, maar zo heeft de kapitein zijn sla wel graag. Sla allemaal goed en wel, maar wat écht het vermelden waard is, zijn de frieten. Die zijn overheerlijk en van de beste frieten die Captain Critic de laatste tijd mocht eten. Échte frituurfrieten. Bij navraag blijkt ook dat ze in ossenvet gebakken werden, tot op heden nog steeds dé manier om de beste frieten te bereiden. 
 

Het dessert is een trifle met Baileys & Oreo’s. Na de twee vleesgangen komt het goed uit dat het dessert eerder aan de lichte kant is. De Baileys smaakt in ieder geval goed door en de kapitein is fan van Oreo’s, dus ja: ook dit nagerecht valt best in de smaak. Captain Critic bestelt nog een aangenaam geprijsde Glenfiddich om af te ronden en keert dan tevreden huiswaarts. Op naar de volgende brasserie, wanneer die aandrang weer aan de oppervlakte komt.



Location: Antwerpsesteenweg 642, 9040 Gent, België

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

( website ) Tranen van ontroering behoudt Captain Critic doorgaans voor de écht belangrijke momenten in zijn leven. De geboorte van zijn zoontje is er zo één. Het doelpunt van Sven Kums in de kampioenenmatch van AA Gent tegen Standard op 21 mei 2015 is er nog één. Maar ook de keren dat de kapitein mocht dineren bij Chambre Séparée kunnen omschreven worden als zulke momenten. Een restaurant van een even torenhoog niveau zal je niet snel tegenkomen, in binnen- noch buitenland. Normaal gezien eindigde het verhaal van Chambre Séparée in december, maar door het uitstel van een bouwvergunning blijft de Belgacomtoren (tot nader order nog steeds het mooiste lelijkste gebouw van Gent, en de thuisbasis van Chambre Séparée) nog even overeind, en mét die toren dus ook Chambre Séparée. Het coronavirus blijft echter roet in het eten gooien. Want Chambre Séparée in een takeaway-versie, dat is simpelweg onmogelijk. Maar dat weerhoudt Kobe Desramaults er niet van om creatief
Read more »

Keyaki

( website ) Restaurant Keyaki in Destelbergen behoort tot het soort etablissementen dat Captain Critic graag groepeert onder de verzamelnaam ‘wokrestaurants’. Met wokken heeft de kapitein geen probleem, uiteraard niet, maar vreemd genoeg wordt er in ‘wokrestaurants’ ostentatief en als per definitie nooit écht gewokt. Wokken staat niet gelijk aan een hoop ingrediënten een halve minuut in een grote bak kokend water kieperen om diezelfde ingrediënten, eens gekookt, nog snel even in een hete wokpan te gooien, gewoon om het vocht er even uit te bakken. Elke echte Aziatische chef draait er zich bij om in het graf. Gesteld dat hij al dood is natuurlijk. Uit zelfbehoud kiest Captain Critic er bij zijn bezoek aan Keyaki dus bewust voor om vooral niets ‘gewokt’ te eten. En dat blijkt geen al te moeilijke opgave, aangezien bij Keyaki, en de kapitein citeert, “ieder zijn/haar smaak vindt, door verschillende keukens uit diverse wereldhoeken te combineren”. Goh,
Read more »

Konak

( website ) Konak is de opvolger van het ter ziele gegane Brasserie Belvédère. Iets wat Captain Critic al vernomen had via de lokale media, maar wat je ook nog kan afleiden uit de luifels, waar nog in grote letters de naam van het vorige etablissement op vermeld staat. Een detective van het niveau Poirot, Maigret of Sherlock Holmes moet je daar dus niet voor zijn, een detective van het niveau Witse zal in dit geval reeds volstaan. Over de architecturale kwaliteiten van het pand gelegen aan een rondpunt in Destelbergen zal de kapitein niet flauw doen: het betreft een lelijk pand aan een lelijk rondpunt. De uitbaters van Konak moeten toch enige vorm van commercieel succes genieten in een niet nader gespecifieerde branche: dat valt toch op te maken uit het groot aantal plekken op de parking dat wordt ingenomen door felgekleurde patserbakken. Mét gepersonaliseerde nummerplaat, uiteraard. Wat is een patserbak immers zonder gepersonaliseerde nummer
Read more »

Commotie

( website ) Na twee eerdere pop-ups in Kortrijk en Gent, besloten chef Thomas Gellynck en sommelier Lara De Vlieger om een permanente locatie te openen in Sint-Amandsberg, recht in de achtertuin van Captain Critic nog wel. De locatie is zonder meer prachtig, met veel Japanse invloeden (wabi sabi, weet u wel) en een inrichting en open keuken die wat doet denken aan het veelgeprezen Florilège in Tokio en - dichter bij huis - het simpelweg onnavolgbare Chambre Séparée . Vergelijkingen die meteen al torenhoge verwachtingen scheppen, dat sowieso.   Een tip: als je bij Commotie dineert, kom dan met maximaal twee (of gewoon alleen, als u nóg asocialer zou zijn dan de kapitein). Dan kan je plaats nemen aan de ‘bar’ met uitstekend zicht op de prachtige open keuken, sowieso een meerwaarde voor een perfecte avond.   Bij het aperitief (een negroni) wordt er gestart met een kwintet heerlijke amuses: een stevig shot wortelsap; dan fijne wortel en okkernoot met geitenyoghurt; rauw
Read more »

Pastoor

( website ) Pastoor is een atypisch restaurant in de pastorij naast de kerk Theresia van het Kind Jezus in de buurt van de Brugse Poort. Atypisch in die zin dat er slechts gereserveerd kan worden voor één gezelschap per avond, en dat voor een groep van minimaal 8 en maximaal 12 personen, 4 avonden per maand. Er wordt steeds een vast seizoensgebonden menu aangeboden met optioneel aangepaste wijnen. De eetzaal - met prachtig uitzicht op de aangrenzende kerk - is modern maar toch huiselijk ingericht: veel glas, een houtkachel die de hele avond aardig werk moet verrichten en één lange smalle tafel met zicht op de open keuken vlakbij. Deze avond is er assistentie voorzien, maar doorgaans doet de uitbater zelf blijkbaar alles in zijn eentje. De uitbater die we voor het gemak verder maar ‘de pastoor’ zullen noemen, zo noemt hij zichzelf trouwens ook consequent - de kapitein is niet de enige met een alter ego. Op een krijtbord buiten wordt Captain
Read more »