Elders

(website)

Elders is de nieuwe, eigen zaak van chef Tom Pauwelyn en partner Romy Deconinck. De locatie van hun restaurant valt ietwat onconventioneel te noemen. Behoorlijk ver van het Gentse stadscentrum en gelegen aan het ooit beruchte Van Beverenplein verwacht je eerder Turkse grills en pitazaken (niets mis mee overigens) in plaats van culinair hoogstaande restaurants. 

 

Pauwelyn deed in het verleden enkele jaren ervaring op bij halfgod en Captain Critic’s hoogsteigen culinaire man crush Kobe Desramaults, alvorens verder aan zijn eigen weg te timmeren achter het fornuis van Alberte (ook al gelegen in zo’n buurt waar je eerder diezelfde Turkse grills en pitazaken tegenkomt, valt daar een rode draad te bespeuren?).

In de bar, waar ook hapjes en enkele hoofdgerechten geserveerd worden, is iedereen welkom zonder reservatie. Voor het restaurant zelf is het echter een must om (lang op voorhand) te reserveren. In dat restaurantgedeelte kan je dan weer genieten van een geregeld wijzigend meergangenmenu. Exact wat de kapitein van plan is.

 

Een Picon vin blanc is een ideale start, zeker als die vergezeld gaat van een smakelijk kaaskroketje met gefermenteerde paprika. Eenvoudig maar heerlijk. Direct gevolgd door een smaakvolle bouillon van gerookte raap met knapperige julienne van mierikswortel.

 

 

 

De twee volgende gerechten worden samen op tafel gezet en zijn bedoeld om te delen: enerzijds een combinatie van distel- en beukenzwam met cêpe-olie, paksoi en garum, waarbij de smaak van de verschillende paddenstoelen perfect samen gaat met de intense vissmaak van de garum. Anderzijds een stuk witloofstronk bedekt met ‘nduja (pittige, smeerbare Italiaanse varkensworst). Opnieuw heerlijk in al zijn eenvoud, waarbij de ‘nduja zorgt voor wat welgekomen kick.

 

Pappardelle met coquille en citroen is het volgende gerecht. Geen overdaad aan ingrediënten, integendeel. Maar wel producten van topkwaliteit, die perfect bereid werden. Dikke, licht beetgare pappardelle, boterzachte coquilles (inclusief een hele hoop corail!) en de lichtjes zure fraîcheur van de citroen.

Het hoofdgerecht is dan weer varkensspiering met wortel, gerookte appel en gebrande sjalot. Opnieuw eenvoud op een bord, maar wel een explosie van smaak. Varkensspiering kom je niet dikwijls tegen op een restaurantkaart, maar Elders bewijst dat dat volkomen onterecht is. Het vlees is boterzacht en moet op zijn eigen manier eigenlijk niet onderdoen voor een sappig stuk côte à l’os. 

 

Dan volgen twee nagerechten. Eerst een uiterst originele én geslaagde combinatie van ijs op basis van hooi, een broodmiso-karamel en yoghurt. Daarna een verfrissende sorbet van gegrilde bloedsinaas met anijszaad en sake.

 

Afgesloten wordt er met een stukje Brusselse wafel met poedersuiker en een toefje slagroom. Zo klassiek als maar kan, maar aan een klassieker als een Brusselse wafel moet je niet raken. Zeker als die zoals hier perfect volgens de regels van de kunst bereid werd.

 

Conclusie: aan het Van Beverenplein kan je nu - naast voor een smakelijke pita of een even smakelijke hoeveelheid illegale drugs (Captain Critic kent uw voorkeuren niet) - ook terecht voor een hoogstaande gastronomische maaltijd. Of voor een combinatie van bovenstaande. Desgewenst op hetzelfde moment. Hoera!