Knees To Chin


Knees To Chin is het geesteskind van twee Brusselse zussen die - na vier vestigingen in hun thuisstad - nu ook naar Antwerpen, Louvain-la-Neuve én Gent getrokken zijn. Dat noemt men dan het begin van een keten, nietwaar?


Net zoals bij Vietnamese street food-kraampjes kan je bij Knees To Chin terecht voor een snelle en (relatief) gezonde hap. Moest u het zich afvragen: de naam verwijst naar de houding waarmee Vietnamezen in de straatjes op de stoeprand gehurkt zitten te eten. Knees To Chin brengt voornamelijk huisgemaakte rice paper rolls maar ook enkele andere Vietnamese gerechten en sides.


Opvallend: het keukenpersoneel bestaat exclusief uit koks met een Vietnamese achtergrond. Iets wat toch sowieso een pluspunt genoemd kan worden. Niet dat je als Vietnamese Phuong, Hao of Trang genetisch per se voorbestemd bent om beter Vietnamees te kunnen koken dan zeg maar Bart uit Lovendegem, maar de kans is toch beduidend groter. En geef toe: je slaakt toch ook een zucht van opluchting wanneer je ziet dat er in je pizzeria een échte Italiaan pizza’s in de oven staat te schuiven. Zij het dan terecht of niet.
 

Op de kaart een mooie selectie spring rolls met uiteenlopende vullingen: groene asperges, tofu, gerookte zalm, kokosomelet, Pekingeend, crispy bacon … Maar het oog van Captain Critic valt al meteen op iets helemaal anders: de pork belly banh mi. Een briochebrood gevuld met sappig buikspek, ijsbergsla, pickles van paarse bloemkool en komkommer, verse munt en koriander, gebakken uitjes én yuzu mayonaise. Een emoji van een kwijlend gezicht is hier behoorlijk op zijn plaats.
 

Wie het raar vindt om een soort van belegd broodje terug te zien in een Aziatische keuken: de Franse koloniale overheersing van Vietnam heeft daar alles mee te maken. Het is algemeen geweten dat een Fransman het geen week in het buitenland uithoudt zonder baguette of brioche, en een banh mi is een ideale mix van beide. Naast de Vietnamoorlog (minder leuk) hebben de Vietnamezen dus ook de banh mi (wél leuk) aan de Fransen te danken.
 

Deze banh mi is een soort oversized sandwich (of een ietwat undersized sandwich als u toevallig Kamal Kharmach heet) propvol smakelijke ingrediënten. Vooral het vettige buikspek en de al even vettige yuzu mayonaise natuurlijk, maar de verschillende pickles en de frisse groene kruiden vormen een geslaagd tegenwicht.
 

Uiteraard kan de kapitein onmogelijk géén rice paper roll bestellen in een zaak als deze, en dat laat hij dan ook niet na. De roll met beef meatloaf, groene appel, verse munt en koriander, witte kool, pinda's en spicy mayonaise is de gelukkige. Een flink uit de kluiten gewassen spring roll, stevig gevuld met verse, smakelijke en frisse ingrediënten. Dat smaakt alvast naar meer. Maar voor een andere keer dan, want een volledige banh mi in combinatie met een spring roll is meer dan voldoende voor een normale mens. En tot nader order is dat nog steeds wat Captain Critic is: een normale mens. Ongeveer. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor