Wei's House


Maart 2022: corona is gedaan (?), wat wil zeggen dat we van de politie weer naar de afhaalchinees mogen. En dat voor het eerst in twee jaar tijd zeg. Wat zouden die mensen in de tussentijd gedaan hebben? Hopelijk niets met vleermuizen, de schavuiten …


Voor die eerste afhaalchinees in lange tijd wendt Captain Critic zich tot Wei’s House in Lochristi, gevestigd in een pand aan de Antwerpsesteenweg dat er op het eerste gezicht uitziet als een typisch dertien-in-een-dozijn Vlaams woonhuis. Binnen geven de lachende Boeddha’s echter al snel aan dat je wel degelijk in een Chinees restaurant bent binnengewandeld, en niet in de living van een gemiddeld bejaard Vlaams koppel.


De eetruimte is eerder klein (een twintigtal couverts) maar bij een afhaalchinees ga je natuurlijk vooral om, ja … af te halen. Wie trouwens vindt dat het woord ‘afhaalchinees’ in 2022 niet woke genoeg meer is: Captain Critic roept ter zijner verdediging in dat de website die alle Chinese (afhaal)restaurants in België groepeert ‘www.afhaalchinees.be’ genaamd is. Ga dus iemand anders aangeven bij Unia.


Ter zake nu: de bestelling staat perfect op tijd klaar en wordt door een uiterst vriendelijke en goedlachse Chinese dame afgehandeld. Eens thuisgekomen start Captain Critic met het obligatoire zakje kroepoek, waarna hij verder gaat met de verschillende voorgerechtjes: kippensaté, mini-loempia en dimsum, vergezeld van een potje opgelegde groentjes.
 
 

De kippensaté is een beetje aan de droge kant maar best smakelijk en wordt geserveerd met een licht pikante pindasaus. De mini-loempia’s worden op hun beurt vergezeld van een potje (eveneens) licht pikante zoetzure saus en zijn exact wat je ervan mocht verwachten: het zijn loempia’s, én ze zijn mini. En net als de kippensaté best smakelijk.
 

De dimsum zijn het lekkerste voorgerechtje: zachte, gestoomde Chinese pasteitjes met drie verschillende vullingen: rundvlees, kip en garnalen. Enkel het blad inmiddels uiteraard volledig verlepte groene sla mocht gerust in Lochristi gebleven zijn.


Tijd voor de hoofdgerechten: babi pangang, chop choy, mifang en Peking-eend. Al die hoofdgerechten worden trouwens geserveerd met gebakken rijst, en dat is opnieuw exact wat je ervan kan verwachten: het is rijst, én gebakken. En opnieuw smakelijk zonder meer.
 

Een bezoek aan een afhaalchinees kan onmogelijk compleet zijn zonder een portie babi pangang; gebakken varkensvlees met zoetzure pikante saus. En ja, de babi pangang van Wei’s House mag er zijn: lekker gebakken varkensvlees met een saus die tegelijkertijd niet té zoet of té pikant is. Zoals het hoort dus. 

De chop choy - gemengde groenten, vooral sojascheuten - met kip is eenvoudig maar correct en de mifang goreng (gebakken fijne rijstnoedels) met rundvlees, groenten en stukjes gebakken omelet evenzeer. De smaken mochten echter gerust wat meer uitgesproken zijn.
 

Het meest speciale dat de kapitein besteld heeft is de Peking-eend. Knapperige eend wordt samen met julienne van komkommer en prei (de lente-ui was blijkbaar op) samen met hoisinsaus (tegelijk vlezig en zoet van smaak) in kleine pannenkoekjes gerold. Het is eens iets anders dan babi pangang of nasi goreng, en eigenlijk best nog lekker ook.
 


Conclusie: Wei’s House is een afhaalchinees zoals je die graag tegenkomt. Snelle en goede service, smakelijke gerechten en grote porties. Corona is alweer helemaal vergeven en vergeten.





Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor