Brasserie Bridge
Brasserie Bridge is best wel een gevestigde waarde in Gent. Gelegen op het Sint-Baafsplein is het uiteraard geliefd bij toeristen (wat wil je anders met zo’n locatie) maar ook Gentenaars zelf durven de zaak te frequenteren. Zo ook Captain Critic voor een lunch op een warme middag in augustus. Quod erat demonstrandum.
Van op het terras heb je onmiskenbaar een fantastisch uitzicht. Links de prachtige Sint-Baafskathedraal, rechts het machtige Belfort. Je kan in het centrum van de stad moeilijk op een betere plek zitten. Zoals het een Gentse brasserie betaamt focust de keuken op klassiekers als Gentse waterzooi, stoverij, vol au vent, steak tartaar … Maar Brasserie Bridge zou daarnaast ook de beste mosselen van Gent serveren. Zeeuwse uiteraard. En nu Captain Critic, gezeten op een terrasje op het Sint-Baafsplein, dan toch schaamteloos de toerist aan het uithangen is, kan hij evengoed all the way gaan en dan ook een portie mosselen met friet bestellen. De kapitein gaat voor de mosselen ‘natuur’ en laat de versies met witte wijn of look voor wat ze zijn.
Captain Critic bestelt alvast een karafje sauvignon blanc voor bij de mosselen. Bij zijn wijn krijgt hij ook een klein kommetje borrelhapjes geserveerd. Opnieuw: zoals het een brasserie betaamt.
De Zeeuwse mosselen zijn zo klassiek als maar kan zijn (en da’s maar goed ook, de kapitein verwacht met zijn mosselen geen experimenteergedrag): een mooie grote pot verse mosselen, mosselgroentjes (ui, selder, peterselie) en mosselsaus. De mosselen zijn bereid zoals het hoort en van het ideale formaat. Restaurants pakken soms graag uit met jumbo-mosselen, maar al te grote exemplaren zijn minder fijn en dus ook iets minder smakelijk dan de iets kleinere schelpen. Op de smakelijke mosselen dus niets aan te merken, enig klein minpunt is dat het mosselsausje niet vers is, maar gewoon uit een plastic potje komt. Een vers kommetje mosselsaus valt toch wel steeds te verkiezen.
Zeeuwse mosselen eet je enkel en alleen met frieten. Iets anders zou een uiting van haast crimineel gedrag zijn. De frietjes die Brasserie Bridge serveert zijn krokant, goudgeel, bijgevolg meer dan geslaagd en worden geserveerd in een kom met charmant ‘krantenpapier’ en vergezeld van een potje huisgemaakte mayonaise.
Het spreekt voor zich dat de kapitein zijn volledige pot mosselen mooi uitkuist maar dat wil niet zeggen dat er niet nog een dessert bij kan. En lang twijfelen over zijn keuze doet Captain Critic niet: een dame blanche it is. Wat eet je beter op een toeristisch terras op het Sint-Baafsplein?
Die dame blanche beantwoordt aan de internationaal door de Verenigde Naties vastgelegde regels waaraan een dame blanche moet beantwoorden (VN-resolutie 3378 van 13 oktober 1986 - Officiële samenstelling ‘coupe dame blanche’): smakelijk vanille-ijs, even smakelijke warme chocoladesaus, verse slagroom en nog wat chocoladeschilfers om het geheel af te werken.
Of je nu een toerist of een rechtgeaarde Gentenaar bent, bij Brasserie Bridge zal je zeker niet slecht vertoeven, en al helemaal niet met een pot warme mosselen of een frisse coupe dame blanche voor de neus. Zeg maar dat de kapitein het gezegd heeft.
Reacties
Een reactie posten