Yalo


In de indrukwekkende overdekte patio van ‘Urban Boutique Hotel’ Yalo in de Brabantdam, bevindt zich ook restaurant Yalo. Het concept van het restaurant werd uitgewerkt door culinaire duizendpoot Sam D’Huyvetter (Bar Bask, The Dudes, De Blauwe Kiosk) maar de dagdagelijkse keuken wordt gerund door chef Jasper Maatman. 


Captain Critic wordt begeleid naar zijn tafel voor twee, eentje in een lange rij tafeltjes-voor-twee die iets te dicht bij elkaar staan om aangenaam te zijn. Er is een uitgebreide cocktailbar in het midden van de zaal en dus aarzelt de kapitein niet om snel een Negroni te laten aanrukken. Aangezien hij zich aan zijn tafeltje voor twee al wat voelt als een ingeblikte sardien, is het niet meer nodig om de ansjovis uit blik met kubaneh van op de menukaart te bestellen. Wel krijgt hij een smakelijke cracker voorgeschoteld met mousse van pompoen en komijnzaad.
 

Yalo richt zich duidelijk op jongeren, met een hippe inrichting en (te) luide achtergrondmuziek met (te) veel beats. Dat de muziek te luid is en te veel beats bevat, dat is natuurlijk een subjectieve waardering van Captain Critic. Er is een reden waarom je de kapitein nooit zal tegenkomen op Tomorrowland.
 

Het dinner menu haalt zijn inspiratie dan weer uit alle windstreken en bestaat uit starters, mains en sides, allemaal ‘to share’ en met een focus op de grill. Captain Critic start met krokant buikspek ‘adobo’ (een gerecht uit de Filipijnse keuken) met een gepocheerd ei en koriander. Het buikspek is lekker en ook de smakencombinaties (hartig, zout, zoet en zuur) zijn geslaagd. 
 


Van de Filipijnen gaat het dan naar de Belgische kust met een smakelijke garnaalkroket en een frisse salade van grijze garnaal. Met voorsprong het beste voorgerecht is echter de gebakken brioche met gerookte rundstartaar en bieslook. Een smeuïge, krokante brioche; een kraakverse, overheerlijke tartaar van rundvlees en een smakelijk sausje. What’s not to like?
 

Als hoofgerecht BBQ tarbotine met tom kha kai, chili en pijpajuin met als sides krokante aardappel met dragonmayonaise en geroosterde jonge bospeen met harissamayonaise en crunch van pinda. De tarbot is top: perfect gegrild en de combo met de Thaise smaken van de tom kha kai is meer dan geslaagd. 
 

Bij de (overigens fantastische) krokante aardappel herken je de hand van Sam D’Huyvetter nog. De aardappelen bij Bar Bask zijn op exact dezelfde manier bereid: puree vanbinnen, superkrokant vanbuiten. Enkel de saus is verschillend. De bospeen (chic woord voor wortel) is lekker maar had misschien ietsje minder saus kunnen gebruiken. ‘Minder saus’. De kapitein is haast beschaamd dat hij dit heeft neergepend.
 

Een dame blanche is een ideale afsluiter. Smeuïg, vol vanille-roomijs, zachte, fluweelachtige warme chocoladesaus en wat crunch van koekjescrumble onderaan het bord. Géén slagroom dus, wat de kapitein ook helemaal niet erg vindt.
 

De bediening is heel vriendelijk en professioneel, maar laat naarmate de avond vordert toch af en toe een steekje vallen, wat zich vertaalt in iets te lange wachttijden of meerdere keren de rekening moeten vragen. Misschien niet al te verrassend in een reusachtige zaak als deze, maar eigenlijk zou het toch niet mogen op dit niveau. Het eten is absoluut top, maar enkele mankementjes (de te luide - en eigenlijk ook slechte - muziek, een overbevraagde bediening en tafels die te dicht bij elkaar staan) zorgen dan toch voor een halve ster minder.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor