Barouche


Barouche, dat zichzelf ook al ’s zelfverzekerd de ‘Pita Republic’ durft te noemen, opende nog maar enkele jaren geleden bij de Gentse Korenmarkt en heeft intussen ook al vestigingen in Antwerpen, Brussel en Leuven. De inrichting is best wat anders - lees: hipper - dan je gewend bent bij een doorsnee pitabar. Maar Barouche is dan ook geen typische pitabar. Ja, je eet er uiteraard ook pita’s, maar die zijn iets verfijnder, verzorgder en eigenlijk ook lichter dan een standaard pita.


Captain Critic opteert voor takeaway. Een uitstekende lakmoesproef voor een pita. De kapitein krijgt na zijn bestelling een buzzer overhandigd (zal je ook niet snel tegenkomen bij de pitaconcurrentie) en hoeft maar een paar minuten te wachten tot zijn bestelling klaar is. Eerste test alvast geslaagd dus.


Captain Critic’s pita is er eentje met ‘BarBacon’ juicy pork (de uitbaters zijn duidelijk geen moslims - komt dat even goed uit zeg: de kapitein ook niet) en de Barouche signature sauce. Als side de oven baked spicy potato wedges. De pita zit verscholen in een handig kartonnen doosje (de zilverpapierlobby is ongetwijfeld razend) dat je eenvoudig kan openscheuren. De potato wedges in een even handig kartonnen bakje.
 

De pitabroodjes (‘pocket breads’) op basis van zuurdesem worden elke dag huisgemaakt en afgebakken in de gloeiend hete oven die een centrale plek in het restaurant kreeg. Het resultaat mag er zijn: een smakelijk en licht pitabroodje met een perfecte textuur.


Uiteraard is bij een goeie pita niet alleen het broodje van belang, maar ook de vulling. Het varkensvlees is inderdaad lekker sappig. Daarnaast ontwaart de kapitein nog spinazieblaadjes, ui, witte en rode kool, granaatappelpitten en fijngesnipperde peterselie. De homemade Barouche-saus op basis van harissa en yoghurt is licht pikant en doet wat denken aan andalousesaus. In zo goed als elke situatie een pluspunt.


De aardappelwedges zijn best smakelijk maar wel wat aan de wakke kant. Daar kan de takeaway en de tijd die ze bijgevolg doorbrachten in een afgesloten potje wel wat mee te maken hebben. Net als het feit dat ze niet gefrituurd werden maar ovengebakken. Het sausje lijkt hetzelfde als de signature Barouche-saus en mocht gerust in een iets rijkelijkere portie meegeleverd zijn.


Conclusie: een heel smakelijke pita en inderdaad, al bij al behoorlijk licht verteerbaar. Captain Critic heeft er al ’s andere gegeten. De beste pita aller tijden? Die eer is echter nog steeds weggelegd voor de grote Kobe Desramaults en zijn intussen legendarische Pita Pantera.
 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor