Spoorloos Perron


Restaurant/café Spoorloos Perron is gelegen in de Gentse stationsbuurt (waar anders, met zo’n naam?) en biedt een typische no-nonsense brasseriekeuken met naar eigen zeggen duurzame en veelal biologische ingrediënten. 


De bediening is vlot en vriendelijk en laat - uiteraard mét medeweten van Captain Critic - een Aperol Spritz aanrukken. Aperol, prosecco en bruiswater: meer is er soms niet nodig voor een geslaagd aperitief. Bij dat aperitief worden ook wat eenvoudige kaas- en salamiblokjes geserveerd. Spoorloos Perron doet naast restaurant immers ook dienst als café, en niets zegt ‘café’ zoals een portie kaas- of salamiblokjes.
 

Er volgt nog een assortiment gefrituurde hapjes voor het hoofdgerecht op tafel verschijnt, én nog enkele lekker ouderwetse toastjes. Het is wel een ietwat vreemde keuze om de gefrituurde hapjes vergezeld te laten gaan van een zoetzuur loempiasausje in plaats van mayonaise, ketchup of mosterd, wat toch iéts beter past bij frituurhapjes zoals kaaskroketten, frikandellen of bitterballen.


De toastjes zijn het soort dat je tegenkomt op een gemiddeld Vlaams familiefeest. In dit geval belegd met tonijnsla en gepimpt met enkele garnalen, wat paprikapoeder en fijngesnipperde peterselie. Hoogstaande gastronomie it ain’t, maar wie zegt dat een toastje met tonijnsla op z’n tijd niet smaakt, die is een dikke leugenaar. Nah.
 

Tijd voor het hoofdgerecht: een stoverij van varkenswangetjes met frietjes. De stoverij - bereid met Tierenteynmosterd en donkere Trappist - is geslaagd: een aardige portie, smakelijke saus en mals vlees. Hoewel het altijd nóg malser kan natuurlijk: dé lakmoesproef voor een uitstekende stoverij is of je grootmoeder het stoofvlees naar binnen krijgt nadat ze haar gebit heeft uitgenomen. Bij deze stoverij zou dat misschien nét niet lukken.


De frietjes zijn zoals je ze mag verwachten in een brasserie en worden vergezeld van verse, huisgemaakte mayonaise. Altijd een pluspunt. Een slaatje met de usual suspects (tomaat, komkommer, sla, geraspte wortel en dressing) maakt het geheel af.


Zou Captain Critic speciaal een omweg maken om zijn voeten bij Spoorloos Perron onder tafel te schuiven? Neen, dat nu ook weer niet. Maar als hij zich in de buurt van het Sint-Pietersstation bevindt en trek heeft in eenvoudige maar smakelijke brasserieklassiekers, dan zou hij zeker geen neen zeggen.





Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor