Ramen


Inmiddels struikel je in Gent over de Japanse ramenbars (en terecht), maar tien jaar geleden was het Noedelbar Ramen (what’s in a name) dat als eerste de Japanse fastfoodnoedels in Gent introduceerde. Vandaag de dag kan je er nog steeds terecht. Vooral ’s middags tijdens de week, maar ook op vrijdagavond, wanneer er ook enkele izakaya-gerechtjes op het menu staan.
 

Binnenwandelen bij Ramen roept meteen herinneringen op aan Tokio of Kioto: een piepkleine zaak met een aantal plaatsen rond de noedelbar en daarnaast nog enkele piepkleine tafeltjes. Dat de uitbaters er hier in geslaagd zijn om een zestiental couverts te voorzien op slechts enkele vierkante meter is quasi wonderbaarlijk. Deze bar moet ongetwijfeld de grootste coronanachtmerrie van Marc Van Ranst geweest zijn. Maar what’s done is done: COVID is (hopelijk) grotendeels achter de rug, wat betekent dat we weer zonder al te veel zorgen op de schoot van onze medemens mogen kruipen.
 

Alles (noedels, bouillon …) is huisbereid en dagvers. Iets wat Captain Critic steevast als muziek in de oren klinkt. De twee uiterst sympathieke uitbaters krijg je er nog ’s helemaal gratis bovenop. De kapitein begint met een smakelijke sake en krijgt daarbij een kommetje licht pikante tsukemono (Japanse pickles, in dit geval komkommer met wat sesamzaad).
 
 

Als voorgerecht laat Captain Critic enkele gyoza aanrukken, gebakken dumplings met een vulling van in dit geval gehakt. De gyoza - geserveerd met een sojasausdip - zijn geslaagd, al mochten ze gerust wat krokanter gebakken zijn. Maar geen erg: het deeg is perfect, de vulling zacht en smakelijk.


Zoals het hoort in een ramenbar kan je alles live voor je neus bereid zien worden, en al snel na de gyoza (ramen kunnen niet voor niets omschreven worden als hét Japanse fastfood) volgt de stomende kom tantanmen ramen, met pikant gehakt, spinazie, sojascheuten, lente-ui en - last but definitely not least - ei. 
 

De noedels zijn heerlijk: ‘chewy’, niet te dun en smaakvol. Daarnaast kraakverse groenten, lekker pittig gebakken gehakt, een intens zoute bouillon en uiteraard ook een norivel. Wat kan je meer wensen? Dat eerder vermelde ei is trouwens uiteraard niet zomaar eender welk ei, maar wel een ‘ajitsuke tamago’, een overheerlijk Japans ramen-ei. Gemarineerd in een zoete sojamarinade met een heerlijk crèmeuze eidooier binnenin. Pure ramen porno. Bij dat alles nog een Asahi (in Japan wordt doorgaans een simpel pintje gedronken bij ramen) om alles vakkundig door te spoelen.
 

Na nog een tweede sake keert de kapitein tevreden huiswaarts terug. Noedelbar Ramen is gezellig, knus, warm, snel, joviaal, sympathiek, betaalbaar, heerlijk. Veel adjectieven, maar geen enkel doet de waarheid onrecht aan. Allen daarheen (maar niet allemaal tegelijk a.u.b., daarvoor is het er nét te klein)!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor