Posts

Posts uit mei, 2017 tonen

Pakhuis

Afbeelding
( website ) Pakhuis is een restaurant met naam in Gent. Iets wat in niet geringe mate mee te danken is aan het fantastische gebouw waarin het gevestigd is: een voormalige opslagplaats die onder handen genomen werd door de Portugees-Belgische architect Antoine Pinto. Dat een interieur van de hand van Pinto geen garantie is op blijvende culinaire kwaliteit, kon Captain Critic jammer genoeg reeds ondervinden bij restaurant Belga Queen . Hopelijk heeft Pakhuis niet hetzelfde lot moeten ondergaan. Prachtig is het gebouw inderdaad. De vele industriële elementen baden in het licht dankzij de grote dakvensterkoepel. De kapitein wordt naar zijn tafeltje op de bovenverdieping geleid, vanwaar hij een uitstekend zicht heeft op het volledig gevulde restaurant met een 200-tal couverts. Én een uitstekend zicht op de inhoud van de borden van de mensen op de benedenverdieping. Enige voyeuristische trekjes zijn de kapitein niet vreemd. Met het aperitief (gin tonic) wo

VOS

Afbeelding
( website ) Waar vroeger lunchcafé Walry gevestigd was, bevindt zich nu al enige tijd VOS. Deels koffiebar, deels lunchplek, deels foodsharing-restaurant. Elk gerecht wordt in het midden van de tafel gezet en gedeeld per twee. Of met de woorden van VOS zelf: ‘a joy shared is a joy doubled’. VOS heeft een groot en aangenaam binnenterras waar je vergeten zou dat je vlakbij de Zwijnaardsesteenweg zit. Maar ook binnen is het aangenaam zitten. Gesteld dat je de deur kan vinden. Die is namelijk vakkundig verstopt in een hoekje, waardoor Captain Critic eerst enkele ogenblikken als een volstrekte randdebiel voor het raam heen en weer staat te draaien, in het volle zicht van gasten en personeel. Het zou een soort gedragsexperiment kunnen zijn: hoe reageert de kapitein op deze omstandigheden? Kruipt hij vol schaamte onder een terrastafeltje in de ijdele hoop dat niemand hem gezien heeft? Gooit hij, overmand door agressie, één van de terrastafeltjes door het raam alvorens

Table Stories

Afbeelding
( website ) Tijdens de week kan je bij Table Stories terecht voor een vast lunchmenu, maar op zondag kan je ook komen brunchen of gaan voor een ‘hemels brunchbuffet’ vanaf 12u, wat Captain Critic deze keer doet. Table Stories zorgt bovendien ook voor de catering van feesten, alsook voor de tafel- en andere decoratie. Een zaak die er prat op gaat voor de decoratie van je feest te zorgen, moet er natuurlijk voor zorgen dat de eigen inrichting en decoratie impeccable is. En ja, dat is ook zo. Het is inmiddels zulk gemeengoed geworden in nieuwe Gentse zaken dat de kapitein het haast kan copy-pasten, maar ook hier weer veel witte tinten en hout, gecombineerd met pastelkleuren. Aan een klein maar fijn tafeltje neemt de kapitein plaats, op een stoel met daarop een hemels zacht kussentje. De kont van Captain Critic geeft Table Stories alvast 5 sterren. Om te beginnen kiest de kapitein een cocktail met Lillet (een drankje op basis van wijn en fruitlikeur), ge

Buffalo Bistro

Afbeelding
( website ) In de enige echte voetbaltempel die naam waardig in ons land, bevindt er zich naast toprestaurant Horseele ook een ander etablissement. In de Buffalo Bistro kan je elke weekdag terecht voor verschillende salades, koude of warme gerechten. Wanneer je naar boven gaat in de tribunes is de bistro niet enorm makkelijk te vinden. Een gesloten witte deur zonder duidelijke aanwijzing leidt de bezoeker echter binnen in het restaurant. Daar is het best aangenaam: lichte kleuren, veel natuurlijke lichtinval en vanzelfsprekend mogen ook enkele AA Gent-toetsen niet ontbreken. Een verschil met Horseele is dat je daar een glorieus zicht hebt op het prachtige grasveld van de Ghelamco Arena, in de Buffalo Bistro heb je dan weer een net iets minder glorieus zicht op de parking van die Ghelamco Arena. De bistro heeft dan ook geen Michelinster, Horseele wel. Er bekruipt Captain Critic even een licht Lunch Garden-gevoel wanneer hij merkt dat je niet aan een