Mathise
Volledige menu’s afhalen bij restaurants om die dan thuis zelf te bereiden/op te warmen, is intussen gelukkig nog maar een verre herinnering aan die donkere corona-periode. Er gaat toch niets boven een écht restaurantbezoek ter plekke. Enkel met kerst maakt Captain Critic graag nog ’s een uitzondering. En deze keer is dat voor brasserie Mathise in Oostakker.
Het is dan ook toepasselijk dat Mathise net opende in volle coronacrisis. Cateraar ‘Chez Vous Catering’ verhuisde in 2020 naar een nieuwe locatie op Oostakkerdorp, maar veel cateringopdrachten zaten er dat jaar niet in. Vandaar de beslissing om op dezelfde locatie ook een restaurant te openen, wat dan brasserie Mathise werd.
Vóór Mathise was op dezelfde plek een feestzaal gevestigd (‘Flapuit’ genaamd, als u het per se wil weten). Het is dus niet zo verrassend dat de locatie niet meteen de meest gezellige is voor een brasserie, daarvoor doet alles nog wat te veel denken aan een typische dorpsfeestzaal (je ziét voor je ogen nog de rondwapperende servetten op de tonen van Les Lacs du Connemara). Gelukkig moet de kapitein er enkel zijn om zijn kerstmenu af te halen. En thuis is het alvast wél gezellig.
Captain Critic opteert voor een viergangenmenu. Alles is mooi verpakt en met een minimum aan moeite te bereiden. Eigenlijk moet enkel de soep en het hoofdgerecht nog opgewarmd worden.
Er wordt van start gegaan met een mi-cuit van zalm (halfgebakken dus) met waterkers, sechuan en mierikswortel, verzorgd gepresenteerd in een plastic bakje (dat laatste valt natuurlijk moeilijk te vermijden bij afhaal). De zalm is smakelijk en nog lichtjes rauw vanbinnen, zoals het hoort bij een mi-cuit. De mierikswortel, waterkers en sechuan zorgen voor een fris en tegelijk gepeperd accent. Een geslaagd voorgerecht.
Van de soep kan weinig meer gezegd worden dan dat het een best lekkere soep is. Pastinaak-knolselder meer bepaald. Exact wat je van een soep met pastinaak en knolselder verwacht, al had de toevoeging van iets extra - enkele snippers gerookte zalm of wat gedroogde ham - wat feestelijker geweest en zeker een meerwaarde kunnen zijn.
Het hoofdgerecht (hertenkalffilet met pommes fondantes, geroosterde paprika, gele raap, witloof en spitskool) vereist de meeste bereiding. Al is dat relatief wanneer je enkel een oven en een microgolf nodig hebt. Het hertenkalf is mooi bruin gebakken, supermals en heeft een perfecte cuisson. Een donkerbruine vleesfond gaat er goed mee samen. De verschillende groenten zijn wat ze zijn: al bij al behoorlijk eenvoudig. De pommes fondantes zijn smakelijk maar hadden gerust wat steviger gebruind mogen zijn, zoals het eigenlijk hoort.
Clafoutis met chocolade, yoghurt en pistache is het dessert. Het geheel is net zoals het voorgerecht verzorgd en feestelijk gepresenteerd in het plastic bakje waarin het geleverd werd. Een clafoutis is niet meteen het meest wereldschokkende nagerecht, laat staan het meest vernieuwende, maar smaken doet deze versie wel.
En eigenlijk kan dat ook gewoon gezegd worden van het volledige menu in zijn geheel. Met kerst hoeven er echter ook geen al te wereldschokkende dingen gebeuren, toch? Een bejaarde, bebaarde man met morbide obesitas die van huis tot huis gaat om inclusief slee met rendieren (!) op een dak te kruipen en daar pakjes los door de schouwen te gooien is al meer dan schokkend genoeg.
Reacties
Een reactie posten