Mission Masala


Mission Masala, met naast Gent ook nog een vestiging in Antwerpen, biedt Indiase soulfood met een moderne twist. Hoewel Captain Critic absoluut fan is van de Indiase keuken, moet de kapitein tot zijn eigen schande toegeven dat Indiase restaurants tot op heden eerder een blind spot zijn op zijn palmares. Hoog tijd om daar wat verandering in te brengen. 


Mission Masala slaagt er alvast in om je te doen vergeten dat je in een Gents restaurant zit, met uitzicht op de Sint-Jacobskerk, en niet op een hindoetempel ter ere van Vishnoe. Het interieur - vol golfplaten - is kleurrijk, druk, bewust chaotisch en doet dus zeker Indiaas aan. Dat in combinatie met warm, vochtig weer (ja, ook in Gent valt dat al ’s voor) geeft je meer de indruk dat je in het broeierige Mumbai zit dan in het nét iets minder broeierige Oost-Vlaanderen.


De kapitein gaat meteen goed van start met een stevige Punjabicilin-cocktail: twee soorten whisky (Finlaggan Single Malt, Jack Daniel’s Honey) gecombineerd met World’s End Falernum rum, citroensap en honing-gember siroop. Daarbij veel ijs en enkele brandende tijmtakjes. That makes for one happy captain. 


Bij Mission Masala is het de bedoeling dat je aan sharing doet. En dan is het een wijze keuze om te opteren voor één van de ‘thali’s’, traditionele ronde schotels met een selectie van verschillende gerechten. Ideaal om van alles wat te proeven. U kent Captain Critic intussen beter dan uw eigen schoonmoeder en dan komt het ongetwijfeld niet als een verrassing dat de kapitein de vegetarische versie aan zich voorbij laat gaan en opteert voor de meat thali, de versie mét vlees dus. Zelfs in het besef dat de Indiase keuken één van de beste vegetarische keukens ter wereld is. De verering van heilige koeien zal daar ongetwijfeld niet vreemd aan zijn. Waarom hebben hindoes in hemelsnaam net een heerlijk rund uitgekozen om niét op te eten. Het heeft toch iets weg van zelfkastijding. Wat is de kapitein blij dat hij in niets gelooft en dus enkel op zichzelf aangewezen is om te bepalen wat hij wel en niet zal eten.



De bediening was Captain Critic's bestelling overigens helemaal vergeten waardoor de kapitein langer dan verwacht moet wachten op zijn schotel maar uiteindelijk komt de meat thali dan toch goed terecht, vergezeld van enkele verontschuldigingen vanwege de bediening. 


Boom ting butter chicken is op houtskool gegrilde, malse tandoori kip in een romige tomatenjus. Bereid met heel veel boter dus, maar daar zal men Captain Critic zelden rouwig over weten zijn. Masala prawn curry is een smakelijke, zachte gele curry met scampi. De meeste gerechten zijn overigens licht pikant, maar alles is wel afgestemd op het westerse smaakpalet en dus zeker niet té spicy.


‘Oh my gobi’ is een rijkelijk Indochinees gerecht ontstaan in Calcutta. Gefrituurde bloemkool in een krokant beslag en daarna in een kleverige mix van soja- en chilisaus gegooid. ‘Mr. Singh’ is dan weer een puree van geroosterde en gerookte aubergine, met wat granaatappel en geserveerd op een sesamchutney. Ideaal om te eten samen met de parathas, smakelijk en soepel vouwbaar platbrood.


De samosa's, gevuld met dikke stukken aardappel, zijn smakelijk. Dé sterren van de meat thali zijn echter de twee ‘sticky Goan ribs’, genoemd naar Goa, de meest Europese van alle Indiase staten, te danken aan de eeuwenlange Portugese koloniale aanwezigheid. De varkensribbetjes (geen Indiaas, maar Spaans varkensvlees: Duroc de Batallé Ibérico) werden 12 uur lang slow cooked, gegrild boven houtskool en geserveerd met een glazuur van tamarinde en jaggery (een soort rietsuiker). De ribbetjes zijn heerlijk, het vlees valt van het bot, en de zoete glazuur gaat perfect samen met het boterzachte varkensvlees.

  

Bij de verschillende gerechten wordt een grote bol pilau-rijst geserveerd; langzaam gekookte basmati met Indiase kruiden, saffraan en rozijnen. Daarnaast ook ‘desi slaw’, een Indiase versie van koolsla, en vier verschillende sausjes: tamarindesaus, groene chutney, mango chutney en een frisse pickle van komkommer. 


Mission Masala is een aanwinst voor de melting pot aan multiculturele restaurants die Gent al is. En de restjes? Die krijgt Captain Critic gewoon mee naar huis in enkele bio-afbreekbare potjes. Iets wat gerust navolging mag vinden in wel meer Gentse restaurants. Namasté.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor