Captain Critic

( website ) Ook al is het dan niet zo’n héél erg grote verplaatsing, toch is Captain Critic nog maar zelden in Merelbeke gaan eten. Neem dat niet persoonlijk, Merelbekenaars, het moet aan zuiver toeval te wijten zijn dat jullie de kapitein nog maar zo weinig op jullie grondgebied mochten verwelkomen. Hoe dan ook: restaurant Culix is een ideale manier om wat verandering te brengen in die grote leegte.   Culix is gelegen aan de Hundelgemsesteenweg in een mooi modern pand, merkwaardig genoeg gesitueerd onder een aantal serviceflats. Schrik dus niet als je door de grote ramen af en toe een kleinzoon een bezoek ziet brengen aan zijn bejaarde grootmoedertje. Hoe dan ook: bij het aperitief - een eigen, alternatieve versie van een Negroni - krijgt Captain Critic twee geslaagde amuses: een kaasgebakje en een fijn kuipje met tartaar van hamachi.   De eerste gang is een tartaar van sneeuwkrab met een gelei van tom kha kai en daarbij aubergine, rijst

  ( website ) Drie keer raden waarvoor je terecht kan bij Currychiwa. Ja hoor: curry. Maar geen Indiase of Thaise curry, wel Japanse. Bij ons minder bekend maar als je in een stad als Tokio bent, dan struikel je haast over de talloze curryrestaurants. Japanse curry is dan ook echte comfort food: snel, goedkoop en vooral: lekker.    Currychiwa is het eerste restaurant dat de Japanse curry ook naar Gent brengt. De zaak is binnen jong en kleurrijk ingericht. Captain Critic neemt plaats aan de toog met zicht op de open keuken en laat een Sapporo-biertje aanrukken.      Een Japanse curry bestaat standaard uit een zachte currysaus met stukjes wortel en aardappel, geserveerd met rijst. De kapitein kiest ervoor om daar nog een pork katsu aan toe te voegen. Heel kort door de bocht: een soort Japanse varkensschnitzel, maar dan gefrituurd in plaats van gebakken.    Japanse curry is fastfood dus het bord laat niet al te lang op zich wachten. En ja, het ziet er geslaagd uit. De rijst is zacht

  ( website ) Wanneer het weer even geleden is dat Captain Critic zijn voeten onder tafel kon schuiven bij een typisch Vlaamse brasserie, begint die onvermijdelijke aandrang zich telkens opnieuw te manifesteren. Die onweerstaanbare dwang die om de zoveel tijd leidt naar een bezoek aan een zoveelste brasserie. Zoals Alphonsius in Sint-Amandsberg, waar je terecht kan voor Belgische klassiekers (met hier en daar een meer exotische invloed) in een aangenaam kader.   Ook in brasserieën heeft de Negroni intussen onomkeerbaar ingang gevonden. Dat maakt het de kapitein bij de keuze van zijn aperitief lekker makkelijk. Daarbij krijgt hij een plankje met wat olijven en enkele crackers met een smakelijke dip.   Als voorgerecht ‘paté van de chef by De Laet & Van Haver’ met uienkonfijt en briochetoast. Dat de paté (twee serieuze stukken) van een gerenommeerde slagerij komt is duidelijk. Een stevige paté die perfect zit qua smaak en textuur. Daarbij getoast briochebrood en een geslaagde, n