Cerise


Lochristi is een nieuwe lunchplek rijker. Het pand waar vroeger de brasserie Kaffee Préféré gevestigd was, kreeg een grondige make-over - het lijkt zelfs of er één of meerdere Jani Kazaltzissen (of is het Jani’s Kazaltzis?) aan te pas kwamen - en vervelde tot Cerise, een plek waar je voor vanalles terecht kunt: van ontbijt over lunch (met pasta, slaatjes, tapas en croques) tot pannenkoeken en wafels in de namiddag. 
 

Binnen is het aangenaam zitten: kleur- en lichtrijk met een modern en warm interieur. Captain Critic gaat van start alsof het geen middag maar avond is en laat een rode vermouth aanrukken, waarbij hij een kommetje borrelnootjes voorgeschoteld krijgt. Er is bij Cerise alvast op de details gelet: zelfs op het houten rietje in het aperitief is er een klein kers-logootje terug te vinden.


Als hapje bestelt de kapitein barbecueworstjes met sriracha-mayo. De barbecueworstjes zijn eigenlijk in stukken gesneden witte worst, maar de combinatie met de licht pittige sriracha-mayonaise, krokante uitjes die voor wat crunch en groene kruiden die voor wat kleur zorgen, is absoluut geslaagd. Een eenvoudig maar smakelijk en verzorgd gepresenteerd hapje. 
 

Als hoofdgerecht een ‘spaghetti Cerise’, wat eigenlijk een spaghetti bolognaise is met extra pancetta, mascarpone, look en gemalen kaas. Een voordeel is dat je ook kan kiezen voor een kleine portie, wat in het geval van een lunch wel ’s van pas kan komen. De pasta is in orde: een echte Vlaamse spaghetti bolognaise met veel saus en gemalen kaas. Een doorsnee Italiaan zou je een mes tussen de ribben planten wanneer je dit een ‘spaghetti bolognese’ durft te noemen, maar tot nader order ligt Lochristi nog steeds niet in Italië. De Vlaming heeft zich de spaghetti bolognaise (of toch zijn hoogst eigen versie daarvan) inmiddels toch ook wel verdiend toegeëigend. 


Door de toevoeging van mascarpone is de bolognaise-saus wat lichter van kleur dan een klassieke versie, een beetje zoals de gekende Kastart-spaghetti. De saus is lekker en voldoende voorzien van gehakt. Enige opmerking is dat de extra pancetta gerust wat rijkelijker aanwezig mocht zijn.
 

Doordat hij geopteerd heeft voor de kleine portie, heeft Captain Critic wel nog wat plek voor een dessert. In dit geval een ‘petite dame’, wat eigenlijk gewoon een kleine dame blanche is. Vanille-ijs, chocoladesaus, chocolade-schilfers, slagroom en een sigarenkoekje. Exact wat je ervan verwacht dus.


En Cerise? Dat beantwoordt ook aan de verwachtingen. Een gezellige nieuwe plek voor een ongedwongen lunch, met smakelijke en verzorgde gerechten. Meer moet dat soms niet zijn. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor