Chitir Chicken
Captain Critic hoort het u al denken: de kapitein is nog maar net in de IKEA gaan eten en nu is er een fastfoodzaak uit Lochristi aan de beurt? What’s next? De Panos in het tankstation van Oostakker? Ten eerste: Captain Critic heeft aan niemand verantwoording af te leggen, zijn reputatie is inmiddels onberispelijk. Ten tweede: de kapitein doet verdorie wat hij zelf wil. Ten derde: moei u met uw eigen zaken. En ten vierde: zal het een beetje gaan, ja?
Zo, nu dat uitgeklaard is kan de kapitein over tot de orde van de dag. Chitir Chicken is inderdaad een fastfoodketen met vooral restaurants in België, maar daarnaast ook vestigingen in Duitsland, Nederland, Turkije, Kazakstan en zelfs één in Bagdad of all places. Als Saddam er nog was, het had hem zeker gesmaakt. Zoals de naam van de zaak aangeeft speelt kip, en dan meer bepaald de gefrituurde versie, de hoofdrol.
Op het menu burgers (uiteraard chicken - fried en grilled - maar ook beef en fish), wraps en salads, en verder uiteraard all things chicken, al dan niet te verkrijgen in een bucket, naar het goede voorbeeld van inspiratiebron KFC. Men denke aan chicken wings, hot wings, tenders, nuggets en bites.
Het grootste verschil met een doorsnee fastfoodzaak is dat Chitir Chicken Lochristi gevestigd is in een mooi gebouw inclusief aardig buitenterras. Ook de inrichting is fris en verzorgd en nodigt uit om er alvast wat langer te blijven zitten dan de 15 minuten die gemiddeld uitstaanbaar zijn in een zaak als Quick of McDonald’s. Etablissementen waar je ellebogen blijven plakken aan de vettige plastic tafels en je bediend wordt door ongeïnteresseerde 17-jarige nietsnutten. Chitir Chicken (althans de vestiging in Lochristi) is daarentegen proper en best gezellig.
Captain Critic’s keuze valt op een fried chicken burger menu met frietjes en een Pepsi Max, met daarnaast nog enkele chicken tenders en wings. De kapitein gaat zonder enige gêne full chicken vandaag. Na een goeie vijf minuten is de bestelling klaar, waarna de man achter de toog, om eventuele fouten te vermijden, op vriendelijke en gedegen wijze de volledige bestelling nog ’s grondig overloopt. Geen overbodige luxe: iedereen kent wel de afgrijselijke situatie waarbij je na je bezoek aan een Quick drive-in met je bestelling thuiskomt en merkt dat die rotzakken je chicken dips vergeten zijn. Hoewel je - en terecht! - zin hebt om terug te keren naar het Quick-filiaal in kwestie om aldaar een bloedbad aan te richten onder het aanwezige personeel, blijf je toch maar thuis in je zetel zitten. Want ja, je frieten en je Big Bacon zijn koud aan het worden. En daar zit je dan: kwaad, onvervuld, vol moordlustige gevoelens en chickendiploos.
Maar niets daarvan bij Chitir Chicken, waar er bovendien niet op een plastic dienblad geserveerd wordt, maar in een ijzeren schaal, wat opnieuw verzorgder oogt dan in een gemiddelde fastfoodtent. De fried chicken burger brengt wat je van een fried chicken burger verlangt: een fastfood-hamburgerbroodje, maar wel eentje dat heel licht geroosterd werd, smakelijke en sappige stukken gefrituurde kip, een gesmolten plakje cheddar-kaas, een mayo-achtig sausje en fijngesneden ijsbergsla. Eenvoudig maar lekker. De frietjes zijn ‘crinkle-cut fries’. In het land waar de frieten uitgevonden zijn voor sommigen misschien blasfemie, maar de kapitein houdt wel van wat diversiteit. De chicken wings zijn lekker krokant en uiterst sappig, de chicken tenders idem. Zo zou de kapitein er bij gelegenheid wel een bucket of twee van naar binnen kunnen werken. De mayonaise komt gewoon uit een plastic potje, het is en blijft tenslotte fastfood. Het citroen handdoekje tot slot is geen overbodige luxe om Captain Critic’s vingers weer proper te krijgen. Die zijn namelijk even vettig als had hij ze net door het haar van Axel Daeseleire gewreven.
De kapitein vertikt het om Chitir Chicken te omschrijven als een guilty pleasure. Daarvoor zou hij zich immers schuldig moeten voelen. Iets wat hoegenaamd het geval niet is. Chitir Chicken is dus gewoon een pleasure.
Zo, nu dat uitgeklaard is kan de kapitein over tot de orde van de dag. Chitir Chicken is inderdaad een fastfoodketen met vooral restaurants in België, maar daarnaast ook vestigingen in Duitsland, Nederland, Turkije, Kazakstan en zelfs één in Bagdad of all places. Als Saddam er nog was, het had hem zeker gesmaakt. Zoals de naam van de zaak aangeeft speelt kip, en dan meer bepaald de gefrituurde versie, de hoofdrol.
Op het menu burgers (uiteraard chicken - fried en grilled - maar ook beef en fish), wraps en salads, en verder uiteraard all things chicken, al dan niet te verkrijgen in een bucket, naar het goede voorbeeld van inspiratiebron KFC. Men denke aan chicken wings, hot wings, tenders, nuggets en bites.
Het grootste verschil met een doorsnee fastfoodzaak is dat Chitir Chicken Lochristi gevestigd is in een mooi gebouw inclusief aardig buitenterras. Ook de inrichting is fris en verzorgd en nodigt uit om er alvast wat langer te blijven zitten dan de 15 minuten die gemiddeld uitstaanbaar zijn in een zaak als Quick of McDonald’s. Etablissementen waar je ellebogen blijven plakken aan de vettige plastic tafels en je bediend wordt door ongeïnteresseerde 17-jarige nietsnutten. Chitir Chicken (althans de vestiging in Lochristi) is daarentegen proper en best gezellig.
Captain Critic’s keuze valt op een fried chicken burger menu met frietjes en een Pepsi Max, met daarnaast nog enkele chicken tenders en wings. De kapitein gaat zonder enige gêne full chicken vandaag. Na een goeie vijf minuten is de bestelling klaar, waarna de man achter de toog, om eventuele fouten te vermijden, op vriendelijke en gedegen wijze de volledige bestelling nog ’s grondig overloopt. Geen overbodige luxe: iedereen kent wel de afgrijselijke situatie waarbij je na je bezoek aan een Quick drive-in met je bestelling thuiskomt en merkt dat die rotzakken je chicken dips vergeten zijn. Hoewel je - en terecht! - zin hebt om terug te keren naar het Quick-filiaal in kwestie om aldaar een bloedbad aan te richten onder het aanwezige personeel, blijf je toch maar thuis in je zetel zitten. Want ja, je frieten en je Big Bacon zijn koud aan het worden. En daar zit je dan: kwaad, onvervuld, vol moordlustige gevoelens en chickendiploos.
Maar niets daarvan bij Chitir Chicken, waar er bovendien niet op een plastic dienblad geserveerd wordt, maar in een ijzeren schaal, wat opnieuw verzorgder oogt dan in een gemiddelde fastfoodtent. De fried chicken burger brengt wat je van een fried chicken burger verlangt: een fastfood-hamburgerbroodje, maar wel eentje dat heel licht geroosterd werd, smakelijke en sappige stukken gefrituurde kip, een gesmolten plakje cheddar-kaas, een mayo-achtig sausje en fijngesneden ijsbergsla. Eenvoudig maar lekker. De frietjes zijn ‘crinkle-cut fries’. In het land waar de frieten uitgevonden zijn voor sommigen misschien blasfemie, maar de kapitein houdt wel van wat diversiteit. De chicken wings zijn lekker krokant en uiterst sappig, de chicken tenders idem. Zo zou de kapitein er bij gelegenheid wel een bucket of twee van naar binnen kunnen werken. De mayonaise komt gewoon uit een plastic potje, het is en blijft tenslotte fastfood. Het citroen handdoekje tot slot is geen overbodige luxe om Captain Critic’s vingers weer proper te krijgen. Die zijn namelijk even vettig als had hij ze net door het haar van Axel Daeseleire gewreven.
De kapitein vertikt het om Chitir Chicken te omschrijven als een guilty pleasure. Daarvoor zou hij zich immers schuldig moeten voelen. Iets wat hoegenaamd het geval niet is. Chitir Chicken is dus gewoon een pleasure.
Reacties
Een reactie posten