Otomat


Ja, Otomat is een pizzeria. Neen, Otomat is geen Italiaanse pizzeria. Bij deze volledig Belgische keten staat het delen van pizza’s centraal. Daarnaast staat er maar weinig wijn op de drankenkaart, en des te meer bier. En alsof dat dan nog niet genoeg was, zit er ook nog eens Duvel-biergist in het pizzadeeg. Hoewel Captain Critic daar weinig graten in ziet, zou de gemiddelde Italiaan voor veel minder een vendetta uitroepen, maar de kapitein is dan ook geen Italiaan, laat staan een gemiddelde.


Het interieur is warm, met veel hout, baksteen en enkele industriƫle toetsen. Vervelend is wel dat je in de rij met tafeltjes voor twee, veel te dicht bij de andere gasten zit. De kapitein kiest dan wel zijn eigen tafelgenoten, jammer genoeg kan hij dat niet met de mensen aan de tafeltjes nƔƔst hem. Uit voorbehoud zit hij in restaurants dus liefst zo ver mogelijk, of op zijn minst voldoende ver van de overige gasten. Het wegnemen van ƩƩn tafeltje uit de rij van een zestal zou in dit oogpunt al een serieuze verbetering betekenen.


Op de kaart staan er enkele voorgerechten om te delen, zoals burrata en een bordje charcuterie, en ook enkele side salads om een pizza te vergezellen, maar Captain Critic wil het vanavond enkel bij de hoofdzaak houden: de pizza’s zelve. Die zijn overigens onderverdeeld in twee categorieĆ«n: ‘otomat’ (mĆ©t tomaat) en ‘notomat’ (zonder tomaat). Kiezen is verliezen dus neemt de kapitein er maar eentje van elk. Hij zal toch moeten delen vanavond.


Als ‘otomat’ de ‘bushwick’, met mozzarella, oregano, tomatensaus (Ć©videmment), buffelricotta en venkelsalami. Genoemd naar een wijk in Brooklyn, maar al bij al behoorlijk klassiek Italiaans aandoend. De pizza, geserveerd op een ijzeren schaal en in nonchalante, ongelijke stukken gesneden (niet ideaal voor mensen met sharing-fobie), heeft een dunne, krokante korst en is best geslaagd. Vooral de venkelsalami (die er samen met de ricotta di bufala pas opgelegd is nadat de pizza uit de oven kwam) is een smakelijke topping.


Als biertip wordt bij de ‘bushwick’ een Vedett Session IPA aangeraden. Weinig verrassend, aangezien brouwerij Moortgat duidelijk een partner van de zaak is, gelet op het gebruik van het Duvel-biergist en de bij Otomat algehele alomtegenwoordigheid van verwijzingen naar Duvel. De kapitein is echter geen grote Vedett-liefhebber en opteert dus wijselijk voor een Gouden Carolus. Zwaarder, authentieker, lekkerder.


Samen met de ‘otomat’ wordt ook de ‘notomat’ opgediend: in het geval van Captain Critic de ‘Abbey Road’, met drie Belgische topkazen van de kaasmeesters van Van Tricht, opgediend met zilveruitjes, augurkjes en een groen slaatje on top. WĆ©lke drie topkazen dat dan mogen zijn, daar heeft de kapitein het raden naar. Ook de naam van de pizza - het Beatles-album ‘Abbey Road’ - is een mysterie. Aten John, Paul, George en Ringo al graag ’s een Belgisch kaasje? Zijn de Van Trichts grote Beatles-fans? Slaat de naamgeving van de Otomat-pizza’s gewoon helemaal nergens op? Wie zal het zeggen? De pizza zelf is wel smakelijk: de Belgische versie van een klassieke quattro (of in dit geval ‘tre’) stagioni. Het zurige accent van de zilveruitjes en de augurkjes gaat mooi samen met de stevige smaak van de Belgische kazen. Het slaatje bovenop de pizza kan de kapitein afwerken met wat olijfolie, gepresenteerd in een - wait for it … - Duvel-flesje (daar komt die Italiaanse vendetta er weer aan …).


Lekkere pizza’s, maar jammer wel dat ze al geserveerd werden nauwelijks twee minuten nadat Captain Critic z’n aperitief had gekregen. VĆ©Ć©l te snel dus. En als we dan toch kritiek aan het geven zijn, nog iets: gelieve de glazen peper- en zoutvatjes uit de supermarkt te vervangen door iets deftiger exemplaren. De meeste gasten zullen het appreciĆ«ren.


De pizza’s zijn niet al te vettig en dus kan er nog een dessert bij. Die gemiddelde Italiaan van daarnet is intussen een fatale hartaanval nabij, maar ja, er staan verschillende dessertpizza’s op de kaart bij Otomat. Nutella pizza, pavlova pizza, dolce calzone … Heiligschennis? Misschien wel, maar de kapitein heeft ook zijn barbaarse kantjes en gaat schaamteloos en zonder gĆŖne voor de triple chocolate pizza, die drie verschillende soorten chocolade combineert met krokant geroosterde noten, zacht afgebrande marshmallow, limoenpoeder uit Mexico en basilicum.


De zwarte, witte Ć©n melkchocolade combineren perfect met de gebrande nootjes en de heerlijk smeuĆÆge marshmallows. Het limoenpoeder en de basilicum daarentegen vormen niet meteen een meerwaarde. Captain Critic smaakt toch het liefst vooral chocolade wanneer hij een chocoladebom naar binnen werkt. Een aantal ups dus bij Otomat, maar ook enkele downs. Het eindoordeel van de kapitein is echter toch overwegend positief. Het eindoordeel van die gemiddelde Italiaan daarentegen, daar wil Captain Critic zich niet over uitspreken. Maar Luigi moet dan maar een eigen blog beginnen.
 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor