Villa Anamma (1)
Villa Anamma is een project van de door vrijwilligers beheerde vzw Anamma, in Sint-Amandsberg en omstreken bekend van de organisatie van het gratis Copacobana-festival. Anamma heeft voor haar restaurant de intrek genomen in het mooie Kasteel Carelshof, dat tot voor kort vooral gebruikt werd voor feesten en recepties (zo ook, weet Captain Critic uit zéér welingelichte bron, trouwrecepties).
Bij Villa Anamma kan je op zondag terecht voor ontbijt en van woensdag tot en met zaterdag voor lunch en diner. Op woensdag en zaterdag kan je zelfs een picknickmand reserveren om dan te plunderen in de tuin achter het kasteel.
Het is een niet onaangename zomeravond, dus neemt de kapitein plaats op het buitenterras, waar het gezellig zitten is. Het principe is sharing is caring, waarbij verschillende gerechten door de tafelgenoten gedeeld kunnen worden, een principe waar Captain Critic wel liefhebber van is. Zo kan je zonder je helemaal vol te proppen toch proeven van zoveel mogelijk gerechtjes.
Dat de kokkin haar inspiratie haalt uit alle hoeken van de wereld is duidelijk als je het krijtbord met het geregeld wijzigende menu bekijkt: zo kan je zonder je stoel te verlaten een reis maken van het Verre Oosten (gesauteerde sucrines met zoetzuur, kroepoek en cashew) over Libanon (shakshuka) en Italië (bruschetta’s met tomaat-kappertapenade en ansjovis) helemaal tot in het exotische Nederland (Zeeuwse mosselen). Van fusion wil de kapitein echter niet spreken, gezien hij misselijk wordt van dat afgrijselijke woord, en misselijkheid gaat doorgaans niet goed samen met een restaurantbezoek.
De persoonlijke culinaire reis van Captain Critic zal vanavond gaan van het Midden-Oosten (Midden-Oosterse boekweitsalade), over Italië (artisanale pizza met burrata en champignon, en geroosterde broccoli met pancetta en parmezaan) om te eindigen in de Vlaamsche heimat (buikspek, pickles en couscous - toegegeven, iets minder Vlaams - van bloemkool - geef toe, toch weer wat meer Vlaams).
Van de behoorlijk uitgebreide drankenkaart kan achtereenvolgens een Omer, een Gueuze Boon en een Bulleit Bourbon de kapitein bekoren. Het eerste gerecht dat geserveerd wordt is de artisanale pizza met burrata en champignon: eenvoudig, licht maar onder meer dankzij de overheerlijke burrata o zo smakelijk.
Het is daarna even wachten op de volgende twee gerechten, die samen geserveerd worden: de Midden-Oosterse boekweitsalade en de geroosterde broccoli met pancetta en parmezan. Opnieuw niet al te ingewikkeld, maar de smaken zitten perfect: de salade - met naast boekweit onder meer nog geitenkaas, rucola, granaatappelpitten en hazelnoten - past mooi bij de lekker gekruide geroosterde broccoli met dikke blokjes pancetta, kerstomaatjes en geraspte parmezan. Het was even wachten op het brood, maar wanneer dat op tafel komt is de kapitein het wachten alweer vergeten: het brood komt immers recht uit de oven, is perfect warm, heerlijk krokant vanbuiten en zacht vanbinnen, zoals het hoort. Het laatste gerecht is lekker zacht en vettig buikspek met verkruimelde bloemkool-‘couscous’, gehakte peterselie en picklessaus.
Captain Critic heeft getracht zijn porties eerlijk te verdelen met zijn tafelgenoten, waardoor er nog wel een dessert bij kan: in dit geval kaastaart. En daar heeft hij allerminst spijt van: een klein bordje met een overheerlijk dik stuk cheesecake op een dun bodempje van speculoos, met niet meer dan wat bloemsuiker en een vijftal smakelijke dikke kersen, waar onderaan een dun plakje afgesneden is, zodat ze mooi rechtop blijven staan op het bord. Het is in zulke kleine maar belangrijke details (zie ook het ovenwarme brood) dat de trots van een kok(kin) op zijn/haar werk naar boven komt.
Eten in een restaurant van een vzw: het is eens iets anders, zou je denken. Maar eigenlijk is Villa Anamma gewoon een steengoed laagdrempelig restaurant, met een duidelijk gemotiveerd team en een uitstekende chef.
Bij Villa Anamma kan je op zondag terecht voor ontbijt en van woensdag tot en met zaterdag voor lunch en diner. Op woensdag en zaterdag kan je zelfs een picknickmand reserveren om dan te plunderen in de tuin achter het kasteel.
Het is een niet onaangename zomeravond, dus neemt de kapitein plaats op het buitenterras, waar het gezellig zitten is. Het principe is sharing is caring, waarbij verschillende gerechten door de tafelgenoten gedeeld kunnen worden, een principe waar Captain Critic wel liefhebber van is. Zo kan je zonder je helemaal vol te proppen toch proeven van zoveel mogelijk gerechtjes.
Dat de kokkin haar inspiratie haalt uit alle hoeken van de wereld is duidelijk als je het krijtbord met het geregeld wijzigende menu bekijkt: zo kan je zonder je stoel te verlaten een reis maken van het Verre Oosten (gesauteerde sucrines met zoetzuur, kroepoek en cashew) over Libanon (shakshuka) en Italië (bruschetta’s met tomaat-kappertapenade en ansjovis) helemaal tot in het exotische Nederland (Zeeuwse mosselen). Van fusion wil de kapitein echter niet spreken, gezien hij misselijk wordt van dat afgrijselijke woord, en misselijkheid gaat doorgaans niet goed samen met een restaurantbezoek.
De persoonlijke culinaire reis van Captain Critic zal vanavond gaan van het Midden-Oosten (Midden-Oosterse boekweitsalade), over Italië (artisanale pizza met burrata en champignon, en geroosterde broccoli met pancetta en parmezaan) om te eindigen in de Vlaamsche heimat (buikspek, pickles en couscous - toegegeven, iets minder Vlaams - van bloemkool - geef toe, toch weer wat meer Vlaams).
Van de behoorlijk uitgebreide drankenkaart kan achtereenvolgens een Omer, een Gueuze Boon en een Bulleit Bourbon de kapitein bekoren. Het eerste gerecht dat geserveerd wordt is de artisanale pizza met burrata en champignon: eenvoudig, licht maar onder meer dankzij de overheerlijke burrata o zo smakelijk.
Het is daarna even wachten op de volgende twee gerechten, die samen geserveerd worden: de Midden-Oosterse boekweitsalade en de geroosterde broccoli met pancetta en parmezan. Opnieuw niet al te ingewikkeld, maar de smaken zitten perfect: de salade - met naast boekweit onder meer nog geitenkaas, rucola, granaatappelpitten en hazelnoten - past mooi bij de lekker gekruide geroosterde broccoli met dikke blokjes pancetta, kerstomaatjes en geraspte parmezan. Het was even wachten op het brood, maar wanneer dat op tafel komt is de kapitein het wachten alweer vergeten: het brood komt immers recht uit de oven, is perfect warm, heerlijk krokant vanbuiten en zacht vanbinnen, zoals het hoort. Het laatste gerecht is lekker zacht en vettig buikspek met verkruimelde bloemkool-‘couscous’, gehakte peterselie en picklessaus.
Captain Critic heeft getracht zijn porties eerlijk te verdelen met zijn tafelgenoten, waardoor er nog wel een dessert bij kan: in dit geval kaastaart. En daar heeft hij allerminst spijt van: een klein bordje met een overheerlijk dik stuk cheesecake op een dun bodempje van speculoos, met niet meer dan wat bloemsuiker en een vijftal smakelijke dikke kersen, waar onderaan een dun plakje afgesneden is, zodat ze mooi rechtop blijven staan op het bord. Het is in zulke kleine maar belangrijke details (zie ook het ovenwarme brood) dat de trots van een kok(kin) op zijn/haar werk naar boven komt.
Eten in een restaurant van een vzw: het is eens iets anders, zou je denken. Maar eigenlijk is Villa Anamma gewoon een steengoed laagdrempelig restaurant, met een duidelijk gemotiveerd team en een uitstekende chef.
Reacties
Een reactie posten