Eat Love Lasagna


Naar eigen zeggen is Eat Love Lasagna een “lasagneria met een ziel en een missie: fun & fair”, waarbij “alles draait om ambachtelijke, flinterdunne lasagna's met de meest gezonde, lokale en verantwoorde producten”. En inderdaad, een blik op de kaart leert dat er veel gewerkt wordt met lokale producten, waarvoor samengewerkt wordt met lokale bioboeren van De Kollebloem en Le Monde des Mille Couleurs. Bewonderenswaardig, vindt ook Captain Critic. Een korte keten (hoewel niet altijd haalbaar) is absoluut de moeite om na te streven.

Eat Love Lasagna is letterlijk verbonden met Eat Love Pizza, het andere restaurant van eigenares Valentina Gatti in hetzelfde gebouw. De lasagneria van Eat Love is gehuisvest waar tot voor kort kippenrestaurant Chix (ook van Gatti) in ondergebracht was, tot dat de deuren moest sluiten na klachten van buren over een te lawaaierige dampkap. Dat dit vroeger een kippenrestaurant was, valt nog op aan de reusachtige muurschildering van een kip, die nu wel gedeeltelijk weggestoken is achter een verzameling kadertjes met Italiaanse thema’s. Het interieur is voor de rest overigens best wel stijlvol te noemen.


De kapitein gaat van start met een vermouth tonic met vermouth van Del Professore. Lekker verfrissend met veel ijs, en het bittere van de aperitief is ideaal om de honger aan te scherpen. De bediening verloopt vlot, misschien zelfs iets te vlot, want Captain Critic moet de serveerster op korte tijd tot drie keer toe met lege handen terugsturen omdat hij nog niet heeft kunnen kiezen. De kaart mag dan beperkt zijn, de kapitein heeft wel meer dan anderhalve minuut nodig om er een keuze uit te maken.

Uiteindelijk wordt er begonnen met enkele antipasti om te delen: heerlijk romige burrata met kappertjes en sjalot, en knapperige tempura van aubergine met chilimayonaise. Daarbij komt nog een bordje met focacciabrood. Dat een Japans gerecht als tempura niet echt thuishoort in een Italiaanse lasagneria deert de kapitein niet echt. In de Tweede Wereldoorlog vochten de Japanners en de Italianen toch aan dezelfde kant, wat op zich wel voldoende rechtvaardiging is. Volgens diezelfde redenering zou er wat Captain Critic betreft ook best een Duitse braadworst met sauerkraut op de kaart mogen staan.



De enige hoofdgerechten op de kaart zijn een zevental verschillende lasagnes, onderverdeeld in ‘lasagna rossa’ (met tomatensaus) en ‘lasagna bianca’ (met bechamel en zonder tomatensaus). Voor de kapitein wordt het een bianca, met name de formaggio met drie verschillende kazen: heerlijke Pas de Bleu en Pas de Rouge van Het Hinkelspel en een schapenkaas van schapenmelkerij De Bosschelle. In de lasagne is er verder ook nog broccoli terug te vinden en krokante amandelschilfers. De eerste happen van de lasagne smaken snel naar meer: flinterdunne pasta en heerlijk volle smaken van de kazen. Na verloop van tijd slaat de overdaad wel wat toe: de lasagne is een echte bom en extreem zwaar. De smaak zit echter wel goed. Het begeleidend slaatje dat naast de lasagne gelegd is mocht wel achterwege gelaten zijn, niet in het minst omdat de warmte van de lasagne de sla er al snel wat minder fris doet uitzien. De lasagne is overigens behoorlijk prijzig: € 20 kan je verre van goedkoop noemen voor wat het al bij al toch maar is: een lasagne. Een bedje waar trouwens de hele kaart ziek in is, zo moet je hier voor een simpele Duvel € 5 neertellen. Toch wat op het randje …

Hoewel de kapitein eigenlijk al genoeg gegeten heeft, bestelt hij toch nog twee desserts om te delen: een klassieke crème brûlée, volgens de regels van de kunst bereid en met meer dan voldoende verse vanille, en enkele wafels met bloemsuiker. Eigenlijk veel te veel van het goede, maar smaken doet het wel. Dat je lekker eet bij Eat Love Lasagna is onmiskenbaar.


Er moet de kapitein tot slot nog iets van het hart. In restaurants die begrippen als bio hoog in het vaandel dragen worden drankjes van stoute multinationals als Coca-Cola meer en meer van de drankkaarten geweerd, iets wat dus ook bij Eat Love Lasagna het geval is. Als verstokte cola light-drinker is Captain Critic hier niet altijd even onverdeeld gelukkig mee, maar hij kan er wel mee leven, op voorwaarde dat die lijn dan ook consequent wordt doorgetrokken op de volledige drankenkaart. Wanneer er bij Eat Love Lasagna echter ook bv. Carlsberg op de kaart te vinden is, toch ook een multinational en probably not the best beer in the world, is er van consequent handelen weinig sprake. Als je dan toch een pils van een grote brouwerij op de kaart moet zetten, laat dan dan een Stella zijn. Vele malen lekkerder dan een Carlsberg, en het komt tenminste van een multinational van bij ons. Die korte keten wordt dan toch weer net iets korter, niet?
 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor