Hof Van Heusden


Hof Van Heusden is een restaurant/brasserie/zelfverklaarde wijnbar in - u raadt het al - Heusden. Binnenkomen doe je in het gedeelte van de zaak dat dienst moet doen als wijnbar, maar dat Captain Critic eerder zou definiëren als café. Van daar uit moet je nog de ingang van het restaurant weten te vinden, waar je in je eentje en zonder de hulp van een ober onmogelijk in zou slagen. Je moet namelijk naast de bar door een smalle gang die achtereenvolgens langs de toiletten en de keuken naar de eetzaal leidt. Gezellig is toch net wat anders.


Het restaurant is ongeveer half gevuld, hoewel het toch een vrijdagavond is. Op meerdere tafeltjes staat een bordje ‘gereserveerd’ hoewel de tafels in kwestie een hele avond leeg zullen blijven. ‘Keeping up appearances’ noemt men dat. De aankleding van de zaal is waarschijnlijk niet verzorgd door een interieurarchitect, en anders door een interieurarchitect die heel recent een hersenbloeding heeft gehad. Het zou intussen toch algemene kennis moeten zijn dat je ver uit de buurt moet blijven van plastic takken klimop en plastic druiven, en dat je die al helemaal niet in je restaurant moet gaan hangen.


De kapitein kiest voor een viergangenmenu en gaat van start met een glaasje cava, wat hij zeer bewust niet omschrijft als ‘een glaasje bubbels’. Vergewis u ervan dat wanneer u de weerzinwekkende woorden ‘glaasje bubbels’ in de buurt van Captain Critic uitspreekt, u dan het risico loopt de maaginhoud van de kapitein over uw voeten te krijgen. Een gewaarschuwd man etc. De cava volgt snel, alsook het hapje: eigenlijk gewoon een lepeltje gepimpte kipsla. In het menu stond nochtans ‘hapjes’ (meervoud) maar één enkel hapje is naar de mening van Captain Critic nog steeds enkelvoud.


Zo snel het aperitief en het hapje geserveerd werden, zo lang duurt het voor het voorgerecht op tafel komt: carpaccio van huisgerookte Hollsteiner met zalf van pastinaak, rucola en Parmezaanse kaas. Een behoorlijk smakelijk bord, maar of het echt 50 minuten moet duren om wat sneetjes vlees op een bord te leggen met daarop een handvol rucola en enkele krullen Parmezan? Captain Critic durft dat ten zeerste te betwijfelen. Als de kapitein een muggenzifter was, zou hij ook een opmerking hebben bij het gebruik van het woord ‘carpaccio’: dat is eigenlijk enkel voorbehouden voor rauw vlees (of rauwe vis), en niet voor gerookt vlees. Nu, vooral belangrijk is dat de gerookte Hollsteiner best wel lekker is.


Maar dan begint the waiting game opnieuw, tussen voor- en hoofdgerecht gaan ook deze keer vlot 45 minuten voorbij. Charolais-steak gegrild op de barbecue en geserveerd met ‘winterdelicatessen’, gebakken aardappel en jus is opnieuw best smakelijk, maar jammer genoeg is wat er op het bord ligt al iets te veel afgekoeld. Ongetwijfeld te wijten aan de vele tijd die de chef in de onnodig overdadige versiering van het bord heeft gestoken. In een zaak als Hof Van Heusden zou het moeten volstaan om een goed stuk rundvlees te serveren zonder al te veel tierlantijntjes. Wat dat betreft zou de kok van Hof Van Heusden ’s in de leer moeten gaan bij de vleesmaestro’s van Gillis, die weten hoe je een stuk rundvlees best serveert. Simpelweg in het geheel, met frieten, béarnaisesaus en witloof met mayonaise. De kapitein moet jammer genoeg ook wel opmerken dat zijn Charolais-steak niet helemaal kraakvers is, iets wat hij merkt aan enkele grijzige plekken op het vlees.


Een tiental minuten na het hoofdgerecht vraagt de ober of het dessert al mag komen, of dat er liever nog wat gewacht wordt. Snel laat de kapitein weten dat het nagerecht wel degelijk al mag volgen, hij loopt liever niet het risico opnieuw drie kwartier te moeten zitten vegeteren tussen de plastic druiven. Dat nagerecht - parfait van brésilienne met amaretto, met verder nog advocaat en framboos - is smakelijk zonder meer en verzorgd gepresenteerd.


Je eet bij Hof Van Heusden niet slecht, maar je moet tijd hebben. Veel tijd. De kok probeert hoogstaande borden te presenteren, maar ofwel is zijn keukenteam te klein, ofwel werkt hij gewoon te traag. De bediening is heel vriendelijk maar verstopt zich tijdens het lange wachten tussen de verschillende gangen, misschien bewust, om vervelende opmerkingen van klanten te vermijden. Neen, Hof Van Heusden moet nog aardig wat wijzigingen doorvoeren voor het juiste spoor in zicht komt. Misschien kan er al begonnen worden door de plastic druiven weg te gooien. Héél ver weg te gooien. Waar niemand ze ooit nog vindt.
 


Reacties

  1. hey!
    Infantiele pummel!
    Waarom is mijn voorgaande repliek verwijderd?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De kapitein heeft blijkbaar een stalker. En dan nog een stalker die Sonja heet. Griezelig ...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor