L'Agathopède

  • Namen, juli 2017
  • Gault&Millau 15/20
  • Captain Critic 14/20
Restaurants in hotels hebben niet altijd een even fantastische reputatie, maar deze frisse, moderne zaak is de uitzondering die de regel bevestigt. Te oordelen aan de grondigheid waarmee de chef na afloop de open keuken te lijf gaat met zwabber en kuisproducten, heeft hij een minstens even mooie toekomst bij de schoonmaakdienst van het hotel.
 
 







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

( website ) Tranen van ontroering behoudt Captain Critic doorgaans voor de écht belangrijke momenten in zijn leven. De geboorte van zijn zoontje is er zo één. Het doelpunt van Sven Kums in de kampioenenmatch van AA Gent tegen Standard op 21 mei 2015 is er nog één. Maar ook de keren dat de kapitein mocht dineren bij Chambre Séparée kunnen omschreven worden als zulke momenten. Een restaurant van een even torenhoog niveau zal je niet snel tegenkomen, in binnen- noch buitenland. Normaal gezien eindigde het verhaal van Chambre Séparée in december, maar door het uitstel van een bouwvergunning blijft de Belgacomtoren (tot nader order nog steeds het mooiste lelijkste gebouw van Gent, en de thuisbasis van Chambre Séparée) nog even overeind, en mét die toren dus ook Chambre Séparée. Het coronavirus blijft echter roet in het eten gooien. Want Chambre Séparée in een takeaway-versie, dat is simpelweg onmogelijk. Maar dat weerhoudt Kobe Desramaults er niet van om creatief
Read more »

Keyaki

( website ) Restaurant Keyaki in Destelbergen behoort tot het soort etablissementen dat Captain Critic graag groepeert onder de verzamelnaam ‘wokrestaurants’. Met wokken heeft de kapitein geen probleem, uiteraard niet, maar vreemd genoeg wordt er in ‘wokrestaurants’ ostentatief en als per definitie nooit écht gewokt. Wokken staat niet gelijk aan een hoop ingrediënten een halve minuut in een grote bak kokend water kieperen om diezelfde ingrediënten, eens gekookt, nog snel even in een hete wokpan te gooien, gewoon om het vocht er even uit te bakken. Elke echte Aziatische chef draait er zich bij om in het graf. Gesteld dat hij al dood is natuurlijk. Uit zelfbehoud kiest Captain Critic er bij zijn bezoek aan Keyaki dus bewust voor om vooral niets ‘gewokt’ te eten. En dat blijkt geen al te moeilijke opgave, aangezien bij Keyaki, en de kapitein citeert, “ieder zijn/haar smaak vindt, door verschillende keukens uit diverse wereldhoeken te combineren”. Goh,
Read more »

Konak

( website ) Konak is de opvolger van het ter ziele gegane Brasserie Belvédère. Iets wat Captain Critic al vernomen had via de lokale media, maar wat je ook nog kan afleiden uit de luifels, waar nog in grote letters de naam van het vorige etablissement op vermeld staat. Een detective van het niveau Poirot, Maigret of Sherlock Holmes moet je daar dus niet voor zijn, een detective van het niveau Witse zal in dit geval reeds volstaan. Over de architecturale kwaliteiten van het pand gelegen aan een rondpunt in Destelbergen zal de kapitein niet flauw doen: het betreft een lelijk pand aan een lelijk rondpunt. De uitbaters van Konak moeten toch enige vorm van commercieel succes genieten in een niet nader gespecifieerde branche: dat valt toch op te maken uit het groot aantal plekken op de parking dat wordt ingenomen door felgekleurde patserbakken. Mét gepersonaliseerde nummerplaat, uiteraard. Wat is een patserbak immers zonder gepersonaliseerde nummer
Read more »

Commotie

( website ) Na twee eerdere pop-ups in Kortrijk en Gent, besloten chef Thomas Gellynck en sommelier Lara De Vlieger om een permanente locatie te openen in Sint-Amandsberg, recht in de achtertuin van Captain Critic nog wel. De locatie is zonder meer prachtig, met veel Japanse invloeden (wabi sabi, weet u wel) en een inrichting en open keuken die wat doet denken aan het veelgeprezen Florilège in Tokio en - dichter bij huis - het simpelweg onnavolgbare Chambre Séparée . Vergelijkingen die meteen al torenhoge verwachtingen scheppen, dat sowieso.   Een tip: als je bij Commotie dineert, kom dan met maximaal twee (of gewoon alleen, als u nóg asocialer zou zijn dan de kapitein). Dan kan je plaats nemen aan de ‘bar’ met uitstekend zicht op de prachtige open keuken, sowieso een meerwaarde voor een perfecte avond.   Bij het aperitief (een negroni) wordt er gestart met een kwintet heerlijke amuses: een stevig shot wortelsap; dan fijne wortel en okkernoot met geitenyoghurt; rauw
Read more »

Pastoor

( website ) Pastoor is een atypisch restaurant in de pastorij naast de kerk Theresia van het Kind Jezus in de buurt van de Brugse Poort. Atypisch in die zin dat er slechts gereserveerd kan worden voor één gezelschap per avond, en dat voor een groep van minimaal 8 en maximaal 12 personen, 4 avonden per maand. Er wordt steeds een vast seizoensgebonden menu aangeboden met optioneel aangepaste wijnen. De eetzaal - met prachtig uitzicht op de aangrenzende kerk - is modern maar toch huiselijk ingericht: veel glas, een houtkachel die de hele avond aardig werk moet verrichten en één lange smalle tafel met zicht op de open keuken vlakbij. Deze avond is er assistentie voorzien, maar doorgaans doet de uitbater zelf blijkbaar alles in zijn eentje. De uitbater die we voor het gemak verder maar ‘de pastoor’ zullen noemen, zo noemt hij zichzelf trouwens ook consequent - de kapitein is niet de enige met een alter ego. Op een krijtbord buiten wordt Captain
Read more »