Jan Van Den Bon


Jan Van Den Bon is al jarenlang één van de eenzame sterren aan de Gentse Michelin-hemel (wat een mooie metafoor, Captain Critic: een pluim voor jou). Uiteraard is Michelin niet de enige referentie voor de culinaire kwaliteit van een stad: in Gent gebeurt er de laatste jaren meer dan genoeg voor foodies (wat een afgrijselijk woord, Captain Critic: steek die pluim van daarnet maar in je hol), met of zonder ster. Maar Jan Van Den Bon heeft dus een Michelinster, en dan verwacht je toch nog altijd iets extra.


De zaak is gevestigd in een prachtig statig herenhuis en is gezegend met een heel klassiek interieur. Klassiek in die mate dat je geneigd bent om te denken: “goh, dit is toch wel een klassiek interieur zeg” of “amai, dit interieur is klassiek”. De gastvrouw is niet onvriendelijk maar de kapitein kan haar toch niet anders omschrijven dan als een mix tussen een kleuterjuffrouw en een Gestapo-officier. Een zestal verschillende hapjes vormen het startschot van het seizoensmenu. Een exacte beschrijving zou ons te ver voeren maar laat ons ermee volstaan dat de verschillende smaken en texturen absoluut in de smaak vallen.


Het eerste voorgerecht - rivierkreeftjes met asperge, waterkers en anijs - is zeer fijn en verzorgd maar lijdt aan hetzelfde kwaaltje als de volgende gangen: wat er op het bord ligt mocht gerust wat warmer geweest zijn. De minutieuze presentatie mag dan een verzachtende omstandigheid zijn, een excuus is dit echter niet.


Het tweede voorgerecht - Schotse zalm met zurkel, spinazie, mierikswortel en roquefort - is heerlijk maar de presentatie is zo overdadig dat het bijna lachwekkend wordt: een vreemdsoortige geometrische vorm van knolseldergelei neemt nagenoeg het volledige bord in. Hoeft niet echt. Het hoofdgerecht - melkkalf met ratatouille, tomaat en een biscuit van aubergine - is opnieuw lekker en de presentatie valt deze keer eigenlijk best wel mee. Het vlees mocht wat Captain Critic betreft wel wat minder uitgebakken zijn. Een smakelijk kriekentaartje met vanille-ijs en munt, gevolgd door een uitgebreide selectie gourmandises, rondt de maaltijd vervolgens mooi af.


De kapitein vermoedt dat hij tegen het eind van de avond wel 150 verschillende ingrediënten naar binnen gewerkt heeft. Iets minder was geen ramp geweest. Jan Van Den Bon is een goed restaurant maar aan de top van de Gentse culinaire wereld staat het niet.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor